Eline Vere (film)

De mooie Eline Vere is niet alleen rijk, ze beschikt ook over vele talenten. Het maakt haar tot een goede partij in de gegoede kringen van Den Haag aan het eind van de negentiende eeuw. Maar Eline verbaast iedereen door verliefd te worden op de operazanger Theo Fabrice. Eline ziet deze zanger tijdens een operavoorstelling in Brussel. Ze koestert vervolgens allerlei romantische gevoelens voor hem en de hoop op een ontsnapping uit het voor haar verstikkende milieu van Den Haag. Maar Fabrice is minder romantisch van aard en de verhouding strandt al snel.

Fabrice wordt opgevolgd door Otto van Erlevoort die beter past in de kringen waarin Eline verkeert. Ze verloven zich, maar de rusteloze Eline is nog altijd niet gelukkig binnen de door haar gehate kringen van de gegoede burgerij. Haar neef Vincent, het zwarte schaap van de familie Vere, helpt haar. Onder zijn invloed verbreekt ze verloving met Otto, maar merkt dat ze hierdoor buiten de familie wordt gesloten. Ze vlucht naar haar tante in Brussel in de hoop daar haar grote liefde te vinden.

Aanvankelijk lijkt het geluk Eline toe te lachen als ze een vriend van Vincent ontmoet, Lawrence St. Clare. Ze wordt verliefd op hem, maar merkt al snel dat Lawrence meer van mannen houdt en op zijn beurt verliefd is op Vincent. Eline raakt in een depressie en vindt troost in de morfine. Verslaafd keert ze terug naar Den Haag, waar ze uiteindelijk zelfmoord pleegt.

Regisseur Harry Kümel liep al tien jaar rond met het idee om een film over Eline Vere te maken. Na Het verloren paradijs (1978) en The Secrets of Love (1985) kreeg hij uiteindelijk de financiële steun die hij nodig had om een project te verwezenlijken. Omdat de film duur zou uitvallen, het budget liep op tot acht miljoen gulden, zochten de makers contact met het buitenland en werd de film een Nederlands-Belgisch-Franse coproductie. Aanvankelijk zou Maruschka Detmers de rol van Eline Vere spelen, maar de Franse investeerders eisten dat die rol naar de Franse Marianne Basler ging. De film werd geschoten op locatie in Den Haag, Antwerpen en Brussel. De opnames werden gemaakt in de zomer, terwijl delen van de film spelen in de winter. Met behulp van 'matte-schildertechniek' werd regen en sneeuw toegevoegd en moderne elementen van genoemde steden verborgen. (Matte-techniek betreft schilderijen met achtergronden, landschappen etc. op een ondergrond van glas. Vervolgens worden deze schilderijen gecombineerd met reeds gemaakte opnamen waarbij een deel van de opname is 'afgedekt').Kümel klaagde later dat hij niet met de acteurs heeft kunnen werken die hij wilde, niet de juiste componist kon gebruiken en dat de film niet naar zijn wensen gemonteerd is.

De uiteindelijke bioscoopfilm had een lengte van 132 minuten, maar er bestaat ook een versie van 161 minuten. De AVRO zond vanaf 30 november 1993 een driedelige televisieserie uit onder de titel Eline Vere. Elke aflevering duurde circa 60 minuten. Het materiaal voor de serie kwam van de film en niet eerder gebruikt materiaal.

• Henk van Gelder "Holland Hollywood", 1995
• Rommy Albers, Jan Baeke, Rob Zeeman, "Film in Nederland", 2004
• Filmjaarboek 1991