Eerste klasse 2004-05 (voetbal België)

Deze teams waren gepromoveerd uit de Tweede Klasse voor de start van het seizoen:

• FC Brussels (kampioen in de tweede klasse)
• KV Oostende (eindrondewinnaar)

Deze teams degradeerden naar Tweede Klasse op het eind van het seizoen:

• KV Oostende
• RAEC Mons

Zoals vaak de laatste jaren bezetten de topclubs RSC Anderlecht en Club Brugge reeds de eerste twee plaatsen in de rangschikking na 5 speeldagen. Brugge was toen al eerste en zou op die positie blijven tot het einde. De Brusselse club daarentegen slaagde er onder leiding van trainer Hugo Broos niet in regelmaat te tonen, en hij werd na een 0-0-gelijkspel tegen KAA Gent ontslagen. Met de nieuwe coach, Franky Vercauteren kende Anderlecht, na aanvankelijke een 0-1-nederlaag tegen Oostende, toch een reeks goede resultaten. Gepaard met enkele mindere resultaten van rivaal Brugge, leidde dit tot een verschil van 6 punten tussen beide clubs na 32 speeldagen. De topper Brugge-Anderlecht op de 33ste speeldag kon zodoende beslissend zijn voor beide clubs. De wedstrijd eindigde in een 2-2-gelijkspel, wat genoeg was voor de West-Vlamingen.

Club Brugge behaalde zijn titel vooral door amper punten te laten liggen tegen de kleinere clubs, en niet door resultaten in de toppers, wat uit de volgende tabel blijkt (deze toont de punten die de ploegen uit de top 4 onderling tegen elkaar behaalden):

Butina Maertens Clement Rozehnal Cornelis Simons Englebert Čeh Klukowski Verheyen Lange

De opstelling van Club Brugge in de wedstrijd Club Brugge-Anderlecht (15 mei 2005), waarin blauw-zwart zich verzekerde van de titel.

Aangezien RSC Anderlecht en Club Brugge zich al vlug op de eerste twee plaatsen hadden genesteld, bestond de strijd voor een Europese ticket vooral uit de strijd voor het UEFA Cup-ticket, dat verbonden was met de 3de plaats in de eindstand. Vier clubs waren serieuze kandidaten voor deze plaats: Standard, Genk, Charleroi en KAA Gent. De laatste twee teams lieten het uiteindelijk te vroeg afweten. Voor de laatste speeldag stond Standard 2 punten voor op Genk, maar de Luikenaars verspeelden die voorsprong na een 1-1 tegen degradant Oostende, terwijl Genk een 1-3-zege behaalde bij Cercle Brugge. Aangezien beide ploegen evenveel punten en ook evenveel overwinningen hadden, moest een testmatch (in twee duels) gespeeld worden. Standard won de eerste wedstrijd met 3-1, maar verloor met een slecht 3-0-resultaat de terugmatch, en verspeelde zo het Europees ticket voor volgende seizoen.

Na slechte resultaten aan het begin van het seizoen, werden vijf teams genoemd voor de degradatiestrijd: Sint-Truiden, Excelsior Moeskroen en nieuwkomers FC Brussels en KV Oostende, samen met Bergen. Beveren kwam na een reeks slechte resultaten ook op deze lijst terecht. Na de 32e speeldag was de stand als volgt:

Lierse en Sint-Truiden stonden al op een veilige plaats. Bergen en Oostende moesten winnen of gelijkspelen om nog enige kans te maken, maar beide verloren (beide met 2-0 tegen respectievelijk Moeskroen en La Louvière).

P: wedstrijden gespeeld, W: wedstrijden gewonnen, G: gelijke spelen, V: wedstrijden verloren, +: gescoorde doelpunten, -: doelpunten tegen, DS: doelsaldo, Ptn: totaal punten
K: kampioen, D: degradeert, (beker): bekerwinnaar, (CL): geplaatst voor Champions League, (UEFA): geplaatst voor UEFA-beker

• Gouden Schoen: Vincent Kompany (RSC Anderlecht)
• Profvoetballer van het Jaar: Vincent Kompany (RSC Anderlecht)
• Trainer van het Jaar: Trond Sollied (Club Brugge)
• Keeper van het Jaar: Silvio Proto (La Louvière)
• Scheidsrechter van het Jaar: Paul Allaerts
• Ebbenhouten Schoen: Vincent Kompany (RSC Anderlecht)
• Jonge Profvoetballer van het Jaar: Vincent Kompany (RSC Anderlecht)