Botryobasidium

De vruchtlichamen zijn resupinaat, dun, schilferig, spinnenwebachtig of fijnkorrelig onder een vergrootglas en vormen geen volledig glad oppervlak.

Ze hebben een monomitisch hyfensysteem. De hyfen zijn over het algemeen breder dan 8 µm, slechts zeer los geweven en opvallend haaks vertakt. De basale hyfen nabij het substraat zijn min of meer duidelijk dikwandig.

De basidia worden gevormd in kleine plukjes kandelaarachtige hyfen. Jong zijn ze bijna halfbolvormig tot afgeknot ellipsvormig (vanwege het rechte septum), later langwerpig, subcilindrisch en soms enigszins ingesnoerd in het midden. De basidia dragen tot acht sporen. Nadat de sporen zijn afgestoten en de vruchtlichamen zijn opgedroogd, storten de basidia in, waardoor het moeilijk wordt om gedroogde monsters te identificeren.

De sporen zijn meestal glad, maar bij enkele soorten kunnen ze ook wrattenachtig (bijv. bij Botryobasidium asperulum) of stekelig (bijv. bij Botryobasidium isabellinum) geornamenteerd zijn. Ze zijn kleurloos hyaliene, inamyloïde en ellipsoïde tot bootvormig (of citroenvormig), zeldzamer bolvormig. Een secundaire, zich herhalende spore-ontkieming komt niet voor.

Hymeniale cystidia kunnen voorkomen, maar zijn meestal afwezig.

Sommige soorten verschijnen ook als een anamorf stadium (type Oidium en Haplotrichum).

De manier van leven is onduidelijk. Veel soorten komen voor op dood hout, ook in de lucht zonder direct bodemcontact van het vruchtlichaam, suggereert een saprobe levenswijze. Aan de andere kant ontwikkelen verwante geslachten zoals knotszwammen (Clavulina) en Hydnum ectomycorrhizae. Soorten van het verwante geslacht Ceratobasidium daarentegen staan bekend als symbionten van orchideeën (orchideeënmycorrhiza) en zijn tegelijkertijd ook deels fytopathogeen]. Botyobasidium- soorten zijn ook geïdentificeerd als mycobionts in het orchideeëngeslacht Apostasia.

Volgens Index Fungorum bevat het geslacht 77 soorten (peildatum maart 2023):