Adiós Nonino

Adiós Nonino is een tango van de Argentijnse componist Ástor Piazzolla. Piazzolla schreef het lied in 1959 nadat zijn vader was overleden. De titel van het lied is een samenvoeging van het Spaanse woord voor vaarwel en een verspaansing van het Italiaanse woord voor grootvader: nonno. Piazzolla's vader was namelijk Italiaans en werd door Piazzolla's kinderen “nonino” genoemd. Een adequate vertaling waaruit die genegenheid spreekt zou luiden: "Vaarwel opaatje".

Adiós Nonino
Single van: Carel Kraayenhof (Trad. Ástor Piazzolla)
Van het album: Tango Royal
Uitgebracht	16 maart 2002
Soort drager	Compact disc
Opname	2002
Genre	Tango
Duur	4:40
Label	PentaTone
Schrijver(s)	Piazzolla
Producent(en)	Job Maarse
Hoogste positie(s) in de hitlijsten
Nr. 2 (Nederlandse Single Top 100, Nederlandse Top 40)
Carel Kraayenhof (Trad. Ástor Piazzolla)
- -   2002 Adiós Nonino   2003 Nu dat jij er bent met Trijntje Oosterhuis & Janine Jansen
(en) MusicBrainz-pagina
Portaal    Muziek

Bij het huwelijk van Máxima Zorreguieta en prins Willem-Alexander, op 2 februari 2002 werd het door Nederlands bekendste bandoneonist Carel Kraayenhof gespeeld in de Nieuwe Kerk, waardoor het lied in Nederland zeer bekend werd.

Kraayenhof hoorde Adiós Nonino 18 jaar eerder, in 1984, tijdens een live-optreden van Ástor Piazzolla y su Quinteto Tango Nuevo voor de VPRO-televisie in Tivoli, Utrecht, en besloot toen bandoneon te gaan studeren.^[1]

Van de door Kraayenhof gespeelde versie werd een maand na het koninklijk huwelijk een single uitgebracht. Het nummer staat op het album Tango Royal dat werd bekroond met de Edison Klassiek Publieksprijs.