Zucker

Disse Artikel is man blots en Stubben. Du kannst Wikipedia helpen un em verbetern.

Zucker, ook Sucker, hier un daar Zocker oder Tocker, oostfreesch ook Zücker, westmönsterländsch Söiker, betekent een Levensmiddel, dat sööt smeckt, uut Planten wunnen is un sik to’n groten Deel uut Saccharose tohoop sett.

Witte un brune Zucker
Zucker-Kristalle unner denPolarisatschoonsmikroskoop

De wichtigsten Borns för Zucker sind Zuckerroor (ca. 80 % van Zuckerproduktschoon weltwied, Anbau in den Tropen un Subtropen[1][2]) un Zuckerröven (ca. 20 % van Zuckerproduktschoon weltwied, Anbau in matigen Klima, to’n Bispeel Middeleuropa). 2018 was Zuckerproduktschoon uut Zuckeroor 1,907 Mrd. Tonnen un 275 Mio. Tonnen uut Zuckerröven. De wichtsten Länner för den Anbu sind Bruunsilien, Indien, un China, för Zuckerröven sind dat Russland, Frankriek un de USA.[3][4]

Zucker geld för ene mang den Oorsaken van velen Zivilisatschoonkrankheiden as Överwicht,Diabetes, Kreevt, Karies un Darm-, Härt- und Adderkrankheiden. Dat Risiko för düsse Krankheed ring to hoolden solle jeed een nich meer as 25 g Zucker den Dag eten.[5]

Zucker sienen Brennweerd is 16,8 kJ oder 4,0 kcal pdat Gramm (to’n Vergliek: Alkohol lgivt 29,8 kJ dat Gramm, Fette wat bi 39 kJ dat Gramm). De Dichte liggt bi 1,6 g/cm³ iun is so warer as Water (1 g/cm³). Bi 20 °C könnt sik 203,9 g Zucker in 100 ml Water lösen, bi 100 °C 487,2 g in 100 ml.

Historie

Woordafkumst

Dat Woord „Zucker“ geit up dat Ooldindsche torügge (शर्करा śārkharā, egens „Grand, Sand“, man ook „Sandzucker“). Dat Woord kam in’t Greeksche as σάκχαρον sákcharon, un denn in’t Latiensche as saccharum[6] un in’t Araabche (araabsch: سكر‎ sukkar). In’t Plattdüütsche kam dat Woord över italieensch zucchero.

Literatuur

  • David Abulafia: Zucker, -rohr. In: Lexikon des Mittelalters (LexMA). Band 9. LexMA-Verlag, München 1998, ISBN 3-89659-909-7, Sp. 679–682. 
  • Julia Luibrand: Avignon - Zucker erobert Europa, Museum Humpis-Quartier, Ravensburg 2018 (Die Humpis in Europa, Band 3), ISBN 978-3-00-059253-9.
  • Christoph Maria Merki: Zucker. In: Historisches Lexikon der Schweiz.
  • Sidney W. Mintz: Die süße Macht. Kulturgeschichte des Zuckers (= Campus. Band 1055). Campus-Verlag, Frankfurt am Main u. a. 1992, ISBN 3-593-34721-0.
  • Erich Reinefeld, Klaus Thielecke: Die Technologie des Zuckers. In: Chemie in unserer Zeit. Band 18, Nr. 6, 1984, S. 181–190, doi:10.1002/ciuz.19840180602.
  • Ferdinand Schneider (Ruutgever): Technologie des Zuckers. 2. Oplag’. Schaper, Hannober, 1968.
  • Georg Schwedt: Zuckersüße Chemie. John Wiley & Sons, 2014, ISBN 978-3-527-69039-8.
  • Pieter W. van der Poel, Hubert Schiweck, Thomas Schwartz: Zuckertechnologie, Rüben- und Rohrzuckerherstellung. Bartens, Berlin 2000, ISBN 3-87040-070-6.
  • James Walvin: Zucker. Eine Geschichte über Macht und Versuchung. Oekom, München 2020, ISBN 978-3-96238-179-0.

Nettverwiese

Zucker. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.

Nawiese