ലാ ബെല്ലെ ജാർഡിനിയർ

ഇറ്റാലിയൻ നവോത്ഥാന ചിത്രകാരനായ റാഫേലിന്റെ ഏറ്റവും പ്രശസ്തമായ മഡോണ ചിത്രങ്ങളിലൊന്നാണ് ഈ ചിത്രം. ഈ ചിത്രം റാഫേലിന്റെ നേട്ടങ്ങളുടെ കൊടുമുടിയാണെന്നും അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഫ്ലോറന്റൈൻ ഘട്ടത്തിൽ നിന്നുള്ള ഏറ്റവും ശക്തമായ ഒരു ഭാഗമാണെന്നും പല കലാചരിത്രകാരന്മാരും വിശ്വസിക്കുന്നു.^[3]മഡോണ ഡെൽ കാർഡെല്ലിനൊ പൂർത്തിയാക്കിയ ശേഷം റാഫേൽ ലാ ബെല്ലെ ജാർഡിനിയറെ വരയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി. ഈ ചിത്രം അദ്ദേഹത്തിന്റെ അടുത്ത ചിത്രമായ മഡോണ ഓഫ് മീഡോയെയും കണ്ണാടിയിലെന്നപോലെ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നു.

ഫ്ലോറൻസ് വിടുന്നതിനുമുമ്പ് റാഫേലിന് ഈ ചിത്രം പൂർത്തിയാക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. പിന്നീട് ഈ ചിത്രം റിഡോൾഫോ ഡെൽ ഗിർലാൻഡായോ പൂർത്തിയാക്കി.^[4]മേരിയുടെ നീലവസ്ത്രം പൂർത്തിയാക്കിയതിന്റെ ബഹുമതി പ്രത്യേകിച്ചും ഗിർലാൻ‌ഡായോയ്ക്ക് ലഭിച്ചു. വളരെക്കാലം കഴിഞ്ഞ്, ഫ്രാൻസ് രാജാവ് ഫ്രാങ്കോയിസ് ഒന്നാമൻ ഈ ചിത്രം പാരീസിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി. ^[5] അതിനുശേഷം, ഈ ചിത്രം വലിയ പ്രശസ്തി നേടി. തുടർന്ന് മറ്റ് പല കലാകാരന്മാരും ഇതിന്റെ പകർപ്പ് സൃഷ്ടിക്കുകയുണ്ടായി.

ചിത്രത്തിൽ മറിയയെയും ക്രിസ്തുവിനെയും യോഹന്നാൻ സ്നാപകനെയും ചിത്രീകരിക്കുന്നു. ചിത്രത്തിന്റെ കേന്ദ്രബിന്ദു മറിയയുടെ മുഖം പിരമിഡൽ രചനയുടെ ഉച്ചസ്ഥാനത്തിലാണ് സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത്. അവളുടെ വലതുവശത്ത് കാൽനടയായി നിൽക്കുന്ന ക്രിസ്തുവിനെ അവൾ പിടിച്ചിരിക്കുന്നു. യോഹന്നാൻ സ്നാപകൻ മറിയയുടെ ഇടതുവശത്ത് നിലത്ത് വലതു കൈകൈയിൽ ഒരു ഞാങ്ങണ കുരിശ് പിടിച്ചിരിക്കുന്നു. മടിയിൽ കിടക്കുന്ന ഒരു പുസ്തകം മേരി കയ്യിൽ പിടിച്ചിരിക്കുന്നു. അവരുടെ എല്ലാ തലകൾക്കു ചുറ്റും മങ്ങിയ പ്രഭാവലയം കാണപ്പെടുന്നു. ഈ സവിശേഷത ഉയർന്ന നവോത്ഥാനത്തിൽ അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നു. ചിത്രത്തിലെ ഭൂപ്രകൃതി മനോഹരമായ ഗ്രാമീണ ഉദ്യാനമാണ്. വളരെ റിയലിസ്റ്റിക് അന്തരീക്ഷം സൃഷ്ടിക്കാൻ സഹായിക്കുന്നതിന് സമ്പന്നവും തിളക്കമുള്ളതുമായ നിറങ്ങളും മിശ്രിത പ്രകാശവും നിഴലുകളും ഉള്ള ഏകീകൃത പ്രകൃതിദത്ത രചന റാഫേൽ ഉപയോഗിച്ചു.

ഈ ചിത്രത്തിൻറെ കേന്ദ്രബിന്ദുവും സവിശേഷതയും മഡോണയാണ്. ^[4]ആശ്രയത്വവും ശിശുസമാനമായ വിശ്വാസവും ക്രിസ്തുവിൽ കാണിച്ചിരിക്കുന്നു.^[6]മറുവശത്ത്, ചിത്രത്തിൽ കാണുന്ന രണ്ട് മതചിഹ്നങ്ങളിലൊന്ന് പിടിച്ച് ജോൺ സ്നാപകൻ മുട്ടുകുത്തി നിൽക്കുന്നു. ഒന്നിലധികം മതചിഹ്നങ്ങൾ ഒരു ചിത്രത്തിൽ പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്ന മുൻ സമ്പ്രദായത്തിൽ നിന്ന് റാഫേൽ വ്യതിചലിച്ചു കാണുന്നു. പകരം മതപരമായ പ്രതിരൂപങ്ങളും മനോഹരമായ പ്രകൃതിദൃശ്യങ്ങളും സംയോജിപ്പിച്ച് മാനവികതയും കത്തോലിക്കാസഭയുടെ പഠിപ്പിക്കലും കാണിക്കുന്നു. കലാകാരന്മാർ ഉയർന്ന നവോത്ഥാനത്തിലേക്ക് കടന്നപ്പോൾ അപ്രത്യക്ഷമായ മങ്ങിയ പ്രഭാവലയം ആണ് മറ്റൊരു മതചിഹ്നം. മഡോണ കൈവശം വച്ചിരിക്കുന്ന പുസ്തകത്തിൽ ക്രിസ്തുവിന്റെ മരണത്തെക്കുറിച്ച് മുൻകൂട്ടിപ്പറഞ്ഞതായി വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു.^[6]റാഫേൽ യോഹന്നാൻ സ്നാപകൻ സാക്ഷിയായി മറിയയും ക്രിസ്തുവും തമ്മിലുള്ള അടുപ്പം ചിത്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നു. മറിയയുടെയും ക്രിസ്തുവിന്റെയും നിലപാടുകൾ, ഒരു പരിധിവരെ യോഹന്നാൻ സ്നാപകൻ, ക്രിസ്തുവിന്റെ അഭിനിവേശത്തിന്റെയും മരണത്തിന്റെയും ഒരു മുൻ‌ഗണനയായി വർത്തിക്കുന്നു.^[7]ഈ സംഭവങ്ങളെക്കുറിച്ച് മേരി കൈവശംവച്ചിരിക്കുന്ന പുസ്തകത്തിൽ പറയുന്നു.

ഫ്ലോറൻസിലായിരിക്കുമ്പോൾ ലിയോനാർഡോ ഡാവിഞ്ചി, മൈക്കലാഞ്ചലോ ബ്യൂണറോട്ടി, ഫ്രാ ബാർട്ടലോമ്മിയോ എന്നിവരുടെ ചിത്രങ്ങൾ റാഫേൽ പഠിച്ചു. തന്റെ മറ്റ് കലാകാരന്മാരെക്കുറിച്ചുള്ള പഠനത്തെ സ്വാധീനിച്ച ഒരു പുതിയ ശൈലിക്ക് അനുകൂലമായി തന്റെ ഉമ്‌ബ്രിയൻ ഘട്ടത്തിൽ പ്രചാരത്തിലുണ്ടായിരുന്ന കർശനമായ രചനകൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചിത്രങ്ങളിൽ ഉപയോഗിച്ചു.^[8]ലിയോനാർഡോയുടെ മോഡലുകളായ ദി വിർജിൻ, ചൈൽഡ് വിത്ത് സെന്റ് ആനി എന്നിവയിൽ നിന്നാണ് ഈ ചിത്രം ഉണ്ടായതെന്ന് തോന്നുന്നു.^[9]

പെറുഗിനോയുടെ ചിത്രങ്ങളിലെ വിശാലമായ പ്രകൃതിദൃശ്യങ്ങൾ ഈ ചിത്രത്തിൽ പ്രതിധ്വനിക്കുന്നു. ഉയർന്ന നവോത്ഥാന കാലഘട്ടത്തിലെ കലയ്‌ക്കൊപ്പം പൊതുവായ ജനപ്രിയ പിരമിഡ് രചനയും സ്ഫുമാറ്റോ സാങ്കേതികതയും അദ്ദേഹം ഉപയോഗിച്ചിരിക്കുന്നു. ലാ ബെല്ലെ ജാർഡിനിയറിൽ കാണുന്ന മറ്റൊരു സവിശേഷത മഡോണയുടെ ഏറ്റവും അനുയോജ്യമായ സൗന്ദര്യവും മഹത്ത്വവുമാണ്. മറ്റ് കലാകാരന്മാരിൽ നിന്ന് പ്രചോദനം ഉൾക്കൊണ്ടും മറ്റുള്ളവരുടെ സൃഷ്ടികൾ പുനർനിർമ്മിക്കുന്നതിലൂടെ കടന്നുപോകാനും റഫേലിന് തന്റെ ചിത്രങ്ങൾ പ്രയോജനപ്പെടുത്തുന്നതിനായി സ്വന്തം ശൈലികൾ ചേർക്കാനും കഴിഞ്ഞു.^[8]

നവോത്ഥാനകാല ഇറ്റലിയിലെ ചിത്രകാരനും ശില്പിയുമായിരുന്നു റാഫേൽ. പിതാവായ ജിയോവാനി സാന്റി ഡ്യൂക്കിന്റെ കൊട്ടാരം ചിത്രകാരനായിരുന്നു. പിതാവ് തന്നെയായിരുന്നു റാഫേലിന്റെ ആദ്യ ഗുരു. പതിനഞ്ചാം വയസ്സിൽ റാഫേൽ പ്രശസ്ത ചിത്രകാരനായിരുന്ന പിയെട്രോ പെറുഗിനോയുടെ കീഴിൽ പരിശീലനം നേടി. 1502-ൽ പെറുഗിനോയുടെ ശിഷ്യനായിരുന്ന പിന്റുറിക്ക്യോയുടെ ക്ഷണം സ്വീകരിച്ച് റാഫേൽ സിയേനയിലേക്ക് പോയി. 1504-ലെ കന്യകയുടെ വിവാഹം (Wedding of the Virgin) ആണ്‌ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആദ്യത്തെ പ്രധാന രചനയായി കണക്കാക്കുന്നത്. റാഫേൽ തന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ അവസാനത്തെ 12 വർഷങ്ങൾ കഴിച്ചുകൂട്ടിയതും പ്രശസ്തമായ രചനകളിലധികവും നടത്തിയതും റോമിൽ വച്ചായിരുന്നു. രൂപത്തിന്റെ വ്യക്തത, രചനാരീതി, മനുഷ്യന്റെ ആഡംബരത്തിന്റെ നിയോപ്ലാറ്റോണിക് ആദർശത്തിന്റെ ദൃശ്യനേട്ടം എന്നിവയിലൂടെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചിത്രങ്ങൾ പ്രശംസിക്കപ്പെടുന്നു.^[10] റാഫേൽ ഒരു "നാടോടികളുടെ" ജീവിതം നയിച്ചു, വടക്കൻ ഇറ്റലിയിലെ വിവിധ കേന്ദ്രങ്ങളിൽ പ്രവർത്തിച്ചിരുന്നു. 1504 മുതൽ ഫ്ലോറൻസിൽ കൂടുതൽ സമയം അദ്ദേഹം ചെലവഴിച്ചു.

• 
  Madonna of the Meadow
• 
  Madonna of the Goldfinch

• Beck, James H. (1976). "La Belle Jardinière". Raphael. New York: Harry N. Abrams. pp. 112–113. ISBN 0-8109-0432-2. LCCN 73-12198.