ലഖ്‌നൗ

1350 എ.ഡിക്ക് ശേഷം, ദില്ലി സുൽത്താനത്ത്, മുഗൾ വംശം, അവധിലെ നവാബുമാർ, ബ്രിട്ടീഷ് ഈസ്റ്റ് ഇന്ത്യാ കമ്പനി, ബ്രിട്ടീഷ് രാജ് എന്നിവയുടെ ഭരണത്തിൻ കീഴിലായിരുന്നു ലഖ്‌നൌ. പതിനെട്ട്, പത്തൊമ്പത് നൂറ്റാണ്ടുകളിൽ അവധിലെ നവാബ് ഭരണത്തിൻകീഴിൽ ഇന്ത്യയിലെ ഏറ്റവും വലിയ നഗരങ്ങളിലൊന്നായി ലക്നൊ വിവകസിച്ചു. ഇസ്ലാമികചിന്തയുടെയും സാഹിത്യത്തിന്റെയും കേന്ദ്രമായിരുന്നു അവിടം. അവിടത്തെ കൊട്ടാരങ്ങളും, മോസ്കുകളും സ്വകാര്യഭവനങ്ങളും വ്യത്യസ്തമായ വാസ്തുശിൽപശൈലിയാൽ ആകർഷണീയമായിരുന്നു.^[2]

1857-ലെ ഇന്ത്യൻ കലാപം, ഇന്ത്യൻ സ്വാതന്ത്ര്യസമരം എന്നിവയിൽ പ്രധാനപങ്ക് വഹിച്ച ഒരു നഗരവുമാണിത്.

ഡിസംബർ മുതൽ ഫെബ്രുവരി വരെ തണുപ്പുള്ളതും വരണ്ടതുയമായ ശൈത്യകാലം അനുഭവപ്പെടുന്ന ഇവിടെ ഏപ്രിൽ മുതൽ ജൂൺ വരെ ഉഷ്ണകാലവും ജൂൺ പകുതി മുതൽ സെപ്റ്റംബർ പകുതിവരെ മഴക്കാലവും അനുഭവപ്പെടുന്നു. മുഖ്യമായും തെക്കുപടിഞ്ഞാറൻ മൺസൂണിൽനിന്നും ഏകദേശം 1010 മില്ലീമീറ്റർ മഴ ലഭിക്കുന്നു.