യംഗ് സിക്ക് ബാക്കസ്

1592 പകുതിയോടെ ജന്മനാടായ മിലാനിൽ നിന്ന് കാരവാജിയോ റോമിലെത്തിയ ആദ്യ വർഷങ്ങളിൽ ആണ് ഈ പെയിന്റിംഗിന്റെ ചിത്രീകരണം ആരംഭിക്കുന്നത്. ഈ കാലയളവിലെ ഉറവിടങ്ങൾ കൃത്യതയില്ലാത്തതും മിക്കവാറും ബോധ്യം വരാത്തതുമാണ്. എന്നാൽ ഒരു ഘട്ടത്തിൽ ഈ കലാകാരൻ അങ്ങേയറ്റം രോഗബാധിതനായി സാന്താ മരിയ ഡെല്ലാ കൺസോളാസിയോണിന്റെ ആശുപത്രിയിൽ ആറുമാസം ചെലവഴിച്ചുവെന്ന് അവർ സമ്മതിക്കുന്നു. അമേരിക്കൻ മെഡിക്കൽ പ്രസിദ്ധീകരണമായ ക്ലിനിക്കൽ ഇൻഫെക്റ്റിയസ് ഡിസീസസിലെ 2009-ലെ ഒരു ലേഖനം അനുസരിച്ച്, കാരവാജിയോയുടെ ശാരീരിക അസ്വാസ്ഥ്യത്തിന് മലേറിയ ബാധിച്ചിരിക്കാമെന്ന് പെയിന്റിംഗ് സൂചിപ്പിക്കുന്നു. മഞ്ഞപ്പിത്തത്തിന്റെ ആവിർഭാവം ചർമ്മത്തിലും കണ്ണിലും പ്രകടമാകുന്നു. ഉയർന്ന അളവിലുള്ള ബിലിറൂബിൻ കൊണ്ടുണ്ടാകുന്ന ഇത് കരൾ സംബന്ധിച്ച രോഗത്തിന്റെ സൂചനകളാണ്.^[2]

കാരവാജിയോയുടെ ആദ്യകാല തൊഴിലുടമകളിലൊരാളായ ഗ്യൂസെപ്പെ സിസാരിയുടെ ശേഖരത്തിൽ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന നിരവധി ചിത്രങ്ങളിൽ ഒന്നായ സിക്ക് ബാക്കസ്, 1607-ൽ ആർട്ട്-കളക്ടർ കർദിനാൾ-നെഫ്യൂ സിപിയോൺ ബോർഗീസ് ബോയ് പീലിംഗ് ഫ്രൂട്ട്, ബോയ് വിത് എ ബാസ്കറ്റ് ഓഫ് ഫ്രൂട്ട് എന്നിവയോടൊപ്പം കൈവശപ്പെടുത്തിയിരുന്നു.

1590 കളുടെ ആരംഭം മുതൽ 1610 വരെ റോം, നേപ്പിൾസ്, മാൾട്ട, സിസിലി എന്നിവിടങ്ങളിൽ സജീവമായ ഒരു ഇറ്റാലിയൻ ചിത്രകാരനായിരുന്നു കാരവാജിയോ. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചിത്രങ്ങൾ ഭൗതികവും വൈകാരികവുമായ മനുഷ്യാവസ്ഥയെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു യാഥാർത്ഥ്യ നിരീക്ഷണത്തെ സമന്വയിപ്പിച്ച് ലഘുവായ നാടകീയമായ ഉപയോഗത്തിലൂടെ ബറോക്ക് പെയിന്റിംഗിനെ സ്വാധീനിച്ചു.^[3][4][5] കാരവാജിയോ ചിയറോസ്ക്യൂറോയുടെ നാടകീയമായ ഉപയോഗത്തിലൂടെ ഭൗതികമായ നിരീക്ഷണം നടത്തി. അത് ടെനെബ്രിസം എന്നറിയപ്പെട്ടു. അദ്ദേഹം ഈ വിദ്യയെ ഒരു പ്രധാന സ്റ്റൈലിസ്റ്റിക് ഘടകമാക്കി, ഇരുണ്ട നിഴലുകൾ, പ്രകാശത്തിന്റെ തിളക്കമുള്ള ഷാഫ്റ്റുകളിൽ വിഷയങ്ങൾ എന്നിവയെ രൂപാന്തരപ്പെടുത്തി. കാരവാജിയോ നിർണായക നിമിഷങ്ങളും രംഗങ്ങളും ചിത്രീകരിച്ചു. അതിൽ പലപ്പോഴും അക്രമ പോരാട്ടങ്ങൾ, പീഡനങ്ങൾ, മരണം എന്നിവയും ഉൾപ്പെടുന്നു. തത്സമയ മാതൃകകളുമായി അദ്ദേഹം അതിവേഗം ചിത്രീകരിച്ചു. ഡ്രോയിംഗുകൾ ഉപേക്ഷിക്കാനും ക്യാൻവാസിലേക്ക് നേരിട്ട് ചിത്രീകരിക്കാനും അദ്ദേഹം താൽപ്പര്യപ്പെട്ടിരുന്നു. മാനെറിസത്തിൽ നിന്ന് ഉയർന്നുവന്ന പുതിയ ബറോക്ക് ശൈലിയിലുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ സ്വാധീനം അഗാധമായിരുന്നു. പീറ്റർ പോൾ റൂബൻസ്, ജുസെപ് ഡി റിബെറ, ജിയാൻ ലോറെൻസോ ബെർനിനി, റെംബ്രാന്റ് എന്നിവരുടെ ചിത്രങ്ങളിൽ ഇത് നേരിട്ടോ അല്ലാതെയോ കാണാൻ കഴിയും. അദ്ദേഹത്തിന്റെ സ്വാധീനത്തിൽ തുടർന്നുള്ള തലമുറയിലെ കലാകാരന്മാരെ "കാരവാഗിസ്റ്റി" അല്ലെങ്കിൽ "കാരവഗെസ്ക്യൂസ്" എന്നും ടെനെബ്രിസ്റ്റുകൾ അല്ലെങ്കിൽ ടെനെബ്രോസി ("ഷാഡോയിസ്റ്റുകൾ") എന്നും വിളിച്ചിരുന്നു.