നിക്കോളിനി-കൗപ്പർ മഡോണ

റോമിലേക്ക് പോകുന്നതിനുമുമ്പ് റാഫേലിന്റെ ഫ്ലോറന്റൈൻ ചിത്രങ്ങളിൽ അവസാനത്തേതാണ് ഈ ചിത്രം. കുറച്ച് വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് ചിത്രീകരിച്ച സ്മോൾ കൗപർ മഡോണയുടെ സമാനമായ ചിത്രത്തേക്കാൾ ഇത് സങ്കീർണ്ണമാണ്. കന്യകയും കുട്ടിയും ക്യാൻവാസ് നിറഞ്ഞുനിൽക്കുന്നു. ഇത് ഒരു ഗാംഭീര്യദ്യോതകമായ പ്രതീതി സൃഷ്ടിക്കുന്നു. ഈ രണ്ട് ചിത്രങ്ങളും കൂടുതൽ അടുത്ത ബന്ധമുള്ളവയാണ്. ലിയോനാർഡോ ഡാവിഞ്ചിയുമായി സ്വാഭാവിക അടുപ്പം സൃഷ്ടിക്കുന്നതിനുള്ള കഴിവ് റാഫേൽ നേടിയിരിക്കാം.^[2] ശിശുവിന്റെ ഉത്സാഹത്തിന്റെ ചിത്രീകരണം മൈക്കലാഞ്ചലോയുടെ ചിത്രങ്ങളെ അനുസ്മരിപ്പിക്കുന്നു.^[2]രണ്ട് ചിത്രങ്ങളും അവയുടെ മുൻ ഉടമകളുടെ പേര് വഹിക്കുന്നു.^[2]

ചിത്രത്തിലെ മഡോണയുടെ സ്‌തനാവരണത്തിന്റെ മധ്യഭാഗത്ത് ഒരു ലിഖിതത്തിൽ MDVIII.R.V.PIN എന്ന് രേഖപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. ഇത് 1508-ൽ റാഫേൽ ഉർബിനോയിൽ ചിത്രീകരിച്ചതാണെന്ന് സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ^[3]

നവോത്ഥാനകാല ഇറ്റലിയിലെ ചിത്രകാരനും ശില്പിയുമായിരുന്നു റാഫേൽ. പിതാവായ ജിയോവാനി സാന്റി ഡ്യൂക്കിന്റെ കൊട്ടാരം ചിത്രകാരനായിരുന്നു. പിതാവ് തന്നെയായിരുന്നു റാഫേലിന്റെ ആദ്യ ഗുരു. പതിനഞ്ചാം വയസ്സിൽ റാഫേൽ പ്രശസ്ത ചിത്രകാരനായിരുന്ന പിയെട്രോ പെറുഗിനോയുടെ കീഴിൽ പരിശീലനം നേടി. 1502-ൽ പെറുഗിനോയുടെ ശിഷ്യനായിരുന്ന പിന്റുറിക്ക്യോയുടെ ക്ഷണം സ്വീകരിച്ച് റാഫേൽ സിയേനയിലേക്ക് പോയി. 1504-ലെ കന്യകയുടെ വിവാഹം (Wedding of the Virgin) ആണ്‌ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആദ്യത്തെ പ്രധാന രചനയായി കണക്കാക്കുന്നത്. റാഫേൽ തന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ അവസാനത്തെ 12 വർഷങ്ങൾ കഴിച്ചുകൂട്ടിയതും പ്രശസ്തമായ രചനകളിലധികവും നടത്തിയതും റോമിൽ വച്ചായിരുന്നു. രൂപത്തിന്റെ വ്യക്തത, രചനാരീതി, മനുഷ്യന്റെ ആഡംബരത്തിന്റെ നിയോപ്ലാറ്റോണിക് ആദർശത്തിന്റെ ദൃശ്യനേട്ടം എന്നിവയിലൂടെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചിത്രങ്ങൾ പ്രശംസിക്കപ്പെടുന്നു.^[4] റാഫേൽ ഒരു "നാടോടികളുടെ" ജീവിതം നയിച്ചു, വടക്കൻ ഇറ്റലിയിലെ വിവിധ കേന്ദ്രങ്ങളിൽ പ്രവർത്തിച്ചിരുന്നു. 1504 മുതൽ ഫ്ലോറൻസിൽ കൂടുതൽ സമയം അദ്ദേഹം ചെലവഴിച്ചു.

• The Niccolini-Cowper Madonna Archived 2016-03-03 at the Wayback Machine.