NGC 6851

NGC 6851елиптична галаксија во соѕвездието Телескоп, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

NGC 6851

{{{опис}}}

СоѕвездиеТелескоп
ЕпохаЈ2000.0
Положба
Ректасцензија20 ч 3 м 34,3 с
Деклинација-48° 17' 4""
Положбен агол160°
Податоци од набљудување
Вид на телоелиптична галаксија
Морфолошки видE3
Привиден сјај
(видлив)
11,8
Привиден сјај
(во честот. појас.)
12,7
Површински сјај13 m/лм2
Физички податоци
Привидни димензии2' x 1,5'
Историја
ОткривачЏон Хершел
Откриена5 септември 1836
Други ознакиESO 233-21

Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 6851 се споменува и како ESO 233-21.

Откривање

Објектот е откриен на 5 септември 1836 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.

Податоци

Податоци од набљудување

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 6851 е од видот E3.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 11,8 m, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 12,7 m, додека површинскиот сјај изнесува 13 m/лм2.[2] NGC 6851 има привидни димензии од 2' х 1,5'.[2]

Астрономски податоци

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 20 ч 3 м 34,3 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, -48° 17' 4"".[3] Положбениот агол на објектот е во износ од 160°.[2]

Други поделби

Проучување на NGC 6851 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 64044. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 411; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 8395. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број N/A.

Поврзано

Наводи

Користена литература

  • de Vaucouleurs, G., A. de Vaucouleurs, and H.C. Corvin, Jr., Second Reference Catalogue of Bright Galaxies.

Austin, Texas, University of Texas Press, 1976.(118,206)

Надворешни врски