NGC 4767

Објектот е откриен на 21 април 1835 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 4767 е од видот E5.^[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 11,5 m, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 12,5 m, додека површинскиот сјај изнесува 12,7 m/лм².^[2] NGC 4767 има привидни димензии од 2,6' х 1,2'.^[2]

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 12 ч 53 м 52,9 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, -39° 42' 52"".^[3] Положбениот агол на објектот е во износ од 123°.^[2]

Проучување на NGC 4767 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 43845. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 402; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 7776. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број N/A.

• Список на NGC објекти (4501-5000);
• Нов општ каталог;
• Кентаур (соѕвездие).

• Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)

• Прегледувач на длабокото небо — NGC 4767^{[мртва врска]}
• Поправени информации за NGC 4767
• NGC 4767 — VizieR.
• NGC 4767 — Вонгалактичка база на податоци на НАСА