NGC 4363

NGC 4363спирална галаксија во соѕвездието Змеј, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

NGC 4363
{{{опис}}}
СоѕвездиеЗмеј
ЕпохаЈ2000.0
Положба
Податоци од набљудување
Вид на телоспирална галаксија
Морфолошки видSb
Привиден сјај
(видлив)
13,5
Привиден сјај
(во честот. појас.)
14,3
Површински сјај14,1 m/лм2
Физички податоци
Привидни димензии1,4' x 1,4'
Историја
ОткривачВилијам Хершел
Откриена10 декември 1797
Други ознакиCGCG 352-32

Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 4363 се споменува и како CGCG 352-32.

Откривање

Објектот е откриен на 10 декември 1797 година од страна на Вилијам Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.

Податоци

Податоци од набљудување

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 4363 е од видот Sb.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 13,5 m, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 14,3 m, додека површинскиот сјај изнесува 14,1 m/лм2.[2] NGC 4363 има привидни димензии од 1,4' х 1,4'.[2]

Астрономски податоци

Објектот е од епохата Ј2000.0.

Други поделби

Проучување на NGC 4363 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 40233. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 9; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 4400. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 1339.

Поврзано

Наводи

Користена литература

  • Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)

Надворешни врски