NGC 384

Објектот е откриен на 4 ноември 1850 година од страна на Вилијам Парсонс, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 72 см.

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 384 е од видот E3.^[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 13,1 m, оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 14,1 m, додека површинскиот сјај изнесува 13,1 m/лм².^[2] NGC 384 има привидни димензии од 1,1' х 0,8'.^[2]

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 1 ч 7 м 25 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, + 32° 17' 34".^[3] Положбениот агол на објектот е во износ од 135°.^[2]

Проучување на NGC 384 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 3983. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 91; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 2282. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 601.

• Список на NGC објекти (1-500);
• Нов општ каталог;
• Риби (соѕвездие).

• Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)

• Прегледувач на длабокото небо — NGC 384^{[мртва врска]}
• Поправени информации за NGC 384
• NGC 384 — VizieR.
• NGC 384 — Вонгалактичка база на податоци на НАСА