NGC 267
NGC 267 — расеано ѕвездено јато во соѕвездието Тукан, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
| NGC 267 | |
|---|---|
 | |
| Соѕвездие | Тукан |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 0 ч 48 м 2,9 с |
| Деклинација | - 73° 16' 27" |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | расеано ѕвездено јато |
| Морфолошки вид | OCL |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 2,5' х ?' |
| Историја | |
| Откривач | Џон Хершел |
| Откриена | 4 октомври 1836 |
| Други ознаки | ESO 29-SC15 |
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 267 се споменува и како ESO 29-SC15.
Откривање
Објектот е откриен на 4 октомври 1836 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци
Податоци од набљудување
Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 267 е од видот OCL.[1] NGC 267 има само една позната привидна димензија, која изнесува 2,5'.[2]
Астрономски податоци
Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 0 ч 48 м 2,9 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 73° 16' 27".[3]
Други поделби
Проучување на NGC 267 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 460; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 9141.
