NGC 241
NGC 241 — расеано ѕвездено јато во соѕвездието Тукан, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
| NGC 241 | |
|---|---|
 | |
| Соѕвездие | Тукан |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 0 ч 43 м 33,2 с |
| Деклинација | - 73° 26' 33" |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | расеано ѕвездено јато |
| Морфолошки вид | OCL |
| Привиден сјај (во честот. појас.) | 12,1 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 0,9' х ?' |
| Историја | |
| Откривач | Џон Хершел |
| Откриена | 12 август 1834 |
| Други ознаки | NGC 242, ESO 29-SC6 |
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 241 се споменува и како NGC 242, ESO 29-SC6.
Откривање
Објектот е откриен на 12 август 1834 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци
Податоци од набљудување
Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 241 е од видот OCL.[1] Видливиот сјај во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 12,1 m.[2] NGC 241 има само една позната привидна димензија, која изнесува 0,9'.[2]
Астрономски податоци
Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 0 ч 43 м 33,2 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 73° 26' 33".[3]
Други поделби
Проучување на NGC 241 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 460; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 9141.
Поврзано
Наводи
Користена литература
- Sulentic, Jack W., and William G. Tifft, "The Revised New General Catalogue of Nonstellar Astronomical Objects (RNGC)". Tucson, Arizona:University of Arizona Press, 1973. (4016,0)