NGC 136

Објектот е откриен на 26 ноември 1788 година од страна на Вилијам Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 136 е од видот II2p.^[1] Видливиот сјај со голо око изнесува m, оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 11,5 m, додека површинскиот сјај изнесува m/лм².^[2] NGC 136 има само една позната привидна димензија, која изнесува 1,5'.^[2]

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 0 ч 31 м 30,7 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, + 61° 30' 33".^[3]

Проучување на NGC 136 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 15; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 4015. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 1237.

• Список на NGC објекти (1-500);
• Нов општ каталог;
• Касиопеја (соѕвездие).

• Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)

• Прегледувач на длабокото небо — NGC 136^{[мртва врска]}
• Поправени информации за NGC 136
• NGC 136 — VizieR.
• NGC 136 — Вонгалактичка база на податоци на НАСА