Ханес Алфвен
Ханес Олоф Јоста Алфвен (шведски: [alˈveːn]; 30 мај 1908 – 2 април 1995) — шведски електроинженер, физичар и добитник на Нобеловата награда за физика во 1970 година за неговиот труд во магнетната хидродинамиката(МХД). Тој ја опишал класата на (МХД) брановите позната како Алфвенови бранови. Алфвен има придонесено многу во плазмо физиката, вклучувајќи ги и теориите кои ја објаснуваат појавата Аврора, Ван Аленов појас, ефектот на Геометриска Бура на Земјиното Магнетно Поле, и динамиката на плазмите во Млечниот Пат.
| Ханес Алфвен | |
|---|---|
 | |
| Роден(а) | 30 мај 1908 Норшепинг, Шведска |
| Починал(а) | 2 април 1995 (возр. 86) Јуршолм, Шведска |
| Полиња | Електричен Инженер |
| Установи |
|
| Образование | Универзитет на Упсала |
| Докторски ментор | Мане Сигбан Карл Вилем Озен |
| Познат по |
|
Образование
Алфвен наставката Проф.Д-р ја стекнал на Универзитетот на Упсала во 1934.[1] Со неговиот труд "Истрагите на Ултракратките Електромагнетни Бранови."
Младост
Во 1934, Алфвен студирал физика на Универзитетот на Упсала и Нобеловиот Институт за физика, подоцна преименуван во Мане Сигбанов Институт за физика[2]) во Стокхолм, Шведска. Во 1940, тој станал професор на Кралскиот Институт за Технологија во Стокхолм. Во 1945, тој се стекнал со позицијата претседавач на Електроника. Од 1954 до 1955, Алфвен бил стипендист на Универзитетот на Мариленд, Колеџ Парк. Во 1967, по заминувањето од Шведска и престојот во СССР, тој се преселил во САД. Каде што работел во оделот за Електро Инженерство на калифорниските универзитети.
Старост
Во 1991, Алфвен се пензионирал како професор за електрично инженерство на Универзитетот на Калифорнија, Сан Диего и Плазма физика на Кралскиот Институт за Технологија во Стокхолм.Тој починал на 86 годишна возраст.
Истражување
Во 1937, Алфвен трвдел дека ако Плазмата ја пополни вселената, тогаш би можело да се носат електрични струи способни за генерирање на галактичко магнетно поле.[3] После добивањето на Нобеловата награда за неговиот труд во Магнетна хидродинамика, тој потенцирал дека:
Наместо да се разебере феноменот за одреден плазма регион, неопходно е не само да се забележат магнетните туку и елетричните полиња како и елетричните струи. Вселената е пополнета со мрежа на струи кои пренесуваат енергија на големи растојанија.[4]
Алфвеновата работа била со години оспорувана од страна на, британскиот математичар и Географ Сиднеј Чапман.[5] Alfvén's disagreements with Chapman stemmed in large part from trouble with the peer review system. Во еден наврат тој поднел материјал за теоријата на Магнетна Бура и Поларна Светлина до американскиот весник Terrestrial Magnetism and Atmospheric Electricity, тој бил одбиен само поради тоа што неговиот материјал не се согласувал со пресметките на законите на тогашната физика .[6] Тој беше сметан за гениј од страна на многу физичари,[7] велејки "... тој остана огорчен аутсајдер, добивајќи многу малку респект од другите физичари, иако ја имаше освоено Нобеловата награда ..."[8]
Алфвен играл важна улога во развојот на:
- Плазма Физиката
- Меѓупланетарниот медиум
- Магнетносверна физика
- Maгнетна хидродинамика
- Аврора
Во 1939, Алфвен ја предложи теоријата за Магнетни бранови и аврора и теоријата за Плазма во Земјината магнетосфера. Предлогот кој беше одбиен од страна на Американскиот весник Terrestrial Magnetism and Atmospheric Electricity.
Алфвеновите истраживања за вселената вклучуваат:
- теоријата за Ван Аленов појас
- Редукција на Земјиното магнетно поле за време на Магнетна бура
- Магнетосфера
- Формацијата на кометовите опашки
- Гормацијата на Сончев Систем
- Физичка космологија
Придонес во Астро-Физиката:
- Вселенско Магнетно Поле (1937)
Алфвеновите бранови (ниско честотни хидродинамички плазма осцилации) се именувани во негова чест. Повеќето од неговиде теории за сончевиот Систем биле потврдени во 1980те преку надворешни мерења на комети и планетарни магнетосфери. Алфвен самиот рекол дека учебниците по астрофизика ретко го содржат познатиот плазма феномен.
Алфвен исто така изјавил дека во 17 од најупотребуваните учебници по астрофизика, во ни еден не се спомнува пинч ефектот, во ни еден не се спомнува за критичната брзина и само во три се спомнува двојните слоеви.
Алфвен верувал дека проблемот со Биг Бенг тоа што астрофизичарите потеклото на универзумот се обидувале да го разоткријат преку математичките теории, rа не преку создавање сопствена теорија. Тој Биг Бенгот го смета за физички мит осмислен за да ја објасни создавањето .[9]
Живот
Алфвен имал добра смисла за хумор, тој учествувал во бројни организации од социјален карактер. Тој воопшто немал доверба во компјутерите. Студирал историја на физика, ориентална филозофија и религија. Тој бил не религиозен и голем критичар на религијата.[10][11] Зборел Шведски,Англиски,Германски,Француски,по малку Шпански и Кинески. Алфен исто така се интересирал за проблемите во космологијата како и за сите аспекти за аврората, Користерјки ја Шордеровата книга за Аврората , Das Phänomen des Polarlichts.[12]
Алфвен бил женет за Керстин цели 67години (1910-1992). Тие имале пет деца, едно момче и четири девојчиња. Нивниот син бил фзичар, додека едната ќерка станала писател а другата адвокат во Шведска. Композиторот Хуго Алфвен бил негов чичко.
Награди и Признанија
The Hannes Alfvén Prize, awarded annually by the European Physical Society for outstanding contributions in plasma physics, is named after him. The asteroid 1778 Alfvén is named in his honour.
Награди
- Gold Medal of the Royal Astronomical Society (1967)
- Nobel Prize in Physics (1970) for his work on magnetohydrodynamics (MHD)
- Franklin Medal of the Franklin Institute (1971)
- Lomonosov Gold Medal of the USSR Academy of Sciences (1971)
- Elected a Foreign Member of the Royal Society (ForMemRS) in 1980 [13]
- William Bowie Medal of the American Geophysical Union (1988) for his work on комети and plasmas in the Solar system
- Member of Royal Swedish Academy of Sciences
- Member of Royal Swedish Academy of Engineering Sciences
- Life fellows of the Institute of Electrical and Electronics Engineers[се бара извор]
- Member of European Physical Society[се бара извор]
- Foreign Honorary Member of the American Academy of Arts and Sciences (1962)[14]
- Member of the Yugoslav Academy of Sciences[се бара извор]
- Contributor to the Pugwash Conferences on Science and World Affairs[се бара извор]
- Member of the International Academy of Science[се бара извор]
- Member of the Indian National Science Academy[се бара извор]Предлошка:When
Alfvén was one of the few scientists who was a foreign member of both the United States and Soviet Academies of Sciences.
Поврзано
- Критична брзина на јонизација
Одбрани дела
For full list of publications see.[15]
- Книги
- Cosmical Electrodynamics, International Series of Monographs on Physics, Oxford: Clarendon Press, 1950. (See also 2nd Ed. 1963, co-authored with Carl-Gunne Fälthammar)
- Worlds-Antiworlds: Antimatter in Cosmology (1966)
- The Great Computer: A Vision (1968) (a political-scientific satire under the pen name Olof Johannesson; publ. Gollancz, ISBN 0-575-00059-7)
- Atom, Man, and the Universe: A Long Chain of Complications, W.H. Freeman and Company, 1969.
- Living on the Third Planet, authored with Kerstin Alfvén, W.H. Freeman and Company, 1972. ISBN 0-7167-0340-8
- Cosmic Plasma, Astrophysics and Space Science Library, Vol. 82 (1981) Springer Verlag. ISBN 90-277-1151-8
- Schröder, Wilfried, and Hans Jürgen Treder. 2007. Theoretical physics and geophysics: Recollections of Hans-Jürgen Treder (1928–2006). Potsdam: Science Editions.
- Статии
- On the cosmogony of the solar system I (1942) | Part II | Part III
- Interplanetary Magnetic Field (1958)
- On the Origin of Cosmic Magnetic Fields (1961)
- On the Filamentary Structure of the Solar Corona (1963)
- Currents in the Solar Atmosphere and a Theory of Solar Flares (1967)
- On the Importance of Electric Fields in the Magnetosphere and Interplanetary Space (1967)
- Jet Streams in Space (1970)
- Evolution of the Solar System (1976) with Gustaf Arrhenius (NASA book)
- Double radio sources and the new approach to cosmical plasma physics (1978) (PDF)
- Interstellar clouds and the formation of stars with Per Carlqvist (1978) (PDF)
- Energy source of the solar wind with Per Carlqvist (1980) (PDF) A direct transfer of energy from photospheric activity to the solar wind by means of electric currents is discussed.
- Electromagnetic Effects and the Structure of the Saturnian Rings (1981) (PDF)
- A three-ring circuit model of the magnetosphere with Whipple, E. C. and Jr.; McIlwain (1981) (PDF)
- The Voyager 1/Saturn encounter and the cosmogonic shadow effect (1981) (PDF)
- Origin, evolution and present structure of the asteroid region (1983) (PDF)
- On hierarchical cosmology (1983) (PDF) Progress in lab studies of plasmas and on their methods of transferring the results to cosmic conditions.
- Solar system history as recorded in the Saturnian ring structure (1983) (PDF)
- Cosmology - Myth or science? (1984) (PDF)
- Cosmogony as an extrapolation of magnetospheric research (1984) (PDF)
Наводи
Надворешни врски
- Hannes Alfvén biography
- Hannes Alfvén at the Nobel Foundation, inc. Biography, Nobel lecture and Banquet speech
- Hannes Alfvén biography Архивирано на 23 ноември 2006 г. (Royal Institute of Technology in Stockholm, Sweden)
- Hannes Alfvén Biographical Memoirs Архивирано на 30 јуни 2007 г. (Proceedings of the American Philosophical Society)
- Papers of Hannes Olof Gosta Alfvén
- Hannes Alfvén Medal Архивирано на 20 февруари 2008 г. - awarded for outstanding scientific contributions towards the understanding of plasma processes in the solar system and other cosmical plasma environments
- Timeline of Nobel Prize Winners: Hannes Olof Gosta Alfvén
- Hannes Alfvén Papers (1945–1991) in the Mandeville Special Collections Library.
- Eric W. Weisstein, Alfvén, Hannes (1908-1995) from ScienceWorld.
- QJRAS Obituary 37 (1996) 259
- Hannes Alfvén Birth Centennial 30 May 2008 (2008)