Оториноларингологија

Поимот е спој од новолатински комбинирани облици (oto- + rhino- + laryngo- + -logy) добиени од четирите старогрчки зборови: οὖς ous (род. : ὠτός otos), „уво“, ῥίς rhis, „нос”, λάρυγξ larynx, “ larynx” и -λογία logia, „студија“ ^[5] (сп. грчки ωτορινολαρυγγολογος, „оториноларинголог“).

Усната шуплина и голтникот се дел од системот за дишење и почетниот дел од системот за варење. Чувството на сувост во устата настанува од недоволно количество плунка во усната шуплина, често поради дишењето преку устата кога носот е затнат, што може да доведе и до болки во грлото. Лошиот здив од устата е непријатна тема за што најчеста причина е таложењето храна меѓу забите, а пушењето, консумирањето алкохол и зачинетата храна ја влошуваат таквата состојба. Болката во грлото може да биде резултат на воспаление на голтникот или крајниците. Воспалението на усната шуплина може да го предизвикаме со внесување на жешка или тврда храна. Воспалението го предизвикуваат и патогени микроорганизми, бактерии и вируси. Проблемите со грлото вклучуваат: кашлица, засипнатост, промени или израстоци на слузокожата, болно или отежнато голтање, болки во грлото, печење.

Дишењето значи живот. Човек може да живее неколку дена без храна и вода, но само неколку минути без да дише. Носот е почетниот дел од системот за дишење и има заштитна улога при влегување на воздухот во телото^[6]. Неговата површина е покриена со микроскопски влакненца кои штитат од вируси, бактерии и алергени. Ако болеста навистина се појави, нè очекуваат непријатни шмркање и кивање. Чистењето на носот е особено важно наутро, како подготовка за денот и пред спиење, бидејќи ноќе главно дишеме преку нос. Проблемите со носот вклучуваат: кивање, ослабен мирис, крвавење во носот, чешање во носот, секреција од носот, отежнато дишење на нос.

Увото е периферен орган на сетилото за слух и сетилото за рамнотежа. Ушите ги забележуваат звучните бранови и ги претвораат во електрични сигнали кои се испраќаат до централните структури каде овие сигнали се „дешифрираат“ и се создава осет на слух. Опсегот на прием на честоти на човечкото уво е од 16 до 20.000 херци. Во староста овој опсег опаѓа заради бројните дегенеративни промени. На церумен се склони луѓето кои работат во прашина, луѓето кои носат слушни помагала, постарите лица, како и децата заради честото играње во песок, на земја или во прашина. Проблемите со увото вклучуваат: исцедок од увото, вртоглавица, болка во увото, ослабен слух, зуење во увото.

Прегледот е безболен и трае околу 20-30 минути. За да може прегледот да биде успешен, потребно е да се знае дека се состои од два дела. Првиот дел вклучува анамнеза, т.е. разговор со пациентот за проблемите поради кои тој доаѓа на преглед. Вториот дел го вклучува самиот чин на преглед и има свој одреден редослед. Главниот начин на преглед е проверка со помош на сетилото за вид.

Оториноларинголозите користат различни инструменти за да ја утврдат состојбата на пациентите: отоскоп, аудиометар, тимпанометар, електронистагмограф, калориметар, огледалца, оптички камери...

Во текот на последните десетлетија во рамките на оториноларингологијата се роди нова наука наречена аудиологија.^[7][8] Истата ги проучува сите услови неопходни за човек да сообраќа со друго лице преку говор. Се покажало дека развојот на говорот е меѓу најсложените човечки постапки. Говорењето не е лесно да се научи ни да се усоврши.

Оториноларинголозите се лекари што исто така имаат завршено медицински факултет и имаат просечно 5-7 години постдипломска хируршка обука за ENT-H&N. Во Соединетите Држави, специјализантите завршуваат најмалку пет години хируршка специјализација.^[9] Ова опфаќа три до шест месеци општа хируршка обука^[10][11] и четири и пол години специјалистичка хирургија за ENT-H&N. Во Канада и САД, лекарите завршуваат петгодишна специјализација по медицинскиот факултет.

По специјалистичката обука, некои отоларинголози, хирурзи за глава и врат завршуваат напредна супспецијалистичка обука, каде обуката може да трае една до две години. Стипендиите вклучуваат хируршка онкологија на глава и врат, пластична хирургија на лице, ринологија^[12] и хирургија на синуси, невротологија,^{[13] [14]} детска отоларингологија и ларингологија. Во Соединетите Американски Држави и Канада, отоларингологијата е една од најконкурентните специјалности во медицината.^{[15] [16]}

Во Обединетото Кралство, влезот во напредна хируршка обука по отоларингологија е многу конкурентен и вклучува ригорозен национален процес на избирање.^[17] Програмата за обука се состои од 6 години напредна хируршка обука по која специјализантите често добиваат стипендии во супспецијалитети пред да станат консултанти. Типичната вкупна должина на образование, обука и средно образование е 12-14 години. Оториноларингологијата е една од најкомпензираните хируршки специјалности во САД.