За медицината

За медицината (изворно на латински: De Medicina) ― медицински трактат од 1 век од Аул Корнелиј Келс, римски енциклопедист и можеби (но не веројатно) лекар.^[1][2][3] Тоа е единствениот преживеан дел од многу поголема енциклопедија; сè уште преживеале само мали делови од деловите за земјоделството, воената наука, говорништвото, јуриспруденцијата и филозофијата. За медицината се заснова на знаење од дела на старогрчки јазик дела и е сметан за најдобар преживеан трактат за александриската медицина. Тој е, исто така, првиот целосен учебник за медицина што е отпечатен,^[4] и има „енциклопедиски аранжман што ја следи триделната поделба на медицината во тоа време, како што била воспоставена од Хипократ и Асклепијад – исхрана, фармакологија и хирургија“.^[5] Ова дело ги опфаќало и темите за болести и терапија. Секциите го детализираат отстранувањето на истрелните оружја, запирање на крварење, спречување на воспаление, дијагноза на внатрешни болести, отстранување на камења во бубрезите, ампутација на екстремитети и така натаму.^[6][7]

Изворното дело било објавено некое време пред 47 н.е. Се состоело од осум книги со високо ценет латински текст. Предметот е поделен на следниов начин:^[2]

• Книга I – Исхрана, хигиена и придобивките од вежбањето.
• Книга II - Причината за болеста, нејзините симптоми и прогноза.
• Книга III – Третман на болести, вклучително и обична настинка и пневмонија.

Тој ги класифицирал менталните нарушувања на: френитис, делириум со треска; меланхолија, депресија; еден поради лажни слики и нарушено расудување, веројатно шизофренија; делириум поради страв; летаргија, кома; и morbus comitialis, епилепсија. Поимот „insania“ (лудост) прв го употребил тој. Методите на лекување вклучувале крварење, заплашување на пациентот, повраќање, клизма, целосна темнина и лушпа од афион или буника, и пријатни како музикотерапија, патување, спортување, читање на глас и масажа. Тој бил свесен за важноста на односот лекар-пациент.^[8]

• Книга IV – Анатомски описи на избрани болести.
• Книга V – Лекови, вклучувајќи опијати, диуретици, пургативи и лаксативи.
• Книга VI – Чирови, кожни лезии и болести.
• Книга VII – Класични зафати, како што се литотомија и отстранување на перде.
• Книга VIII – Третман на исчашување и фрактури.

За медицината била позната во средниот век до 9 или 10 век,^[9][10] но подоцна била изгубена до 15 век.^[3] Таа била првата медицинска книга што била отпечатена, во Фиренца, 1478 година.^[11]