Ебербашки манастир
- Страница
- Разговор
Ебербашкиот манастир во 2006 | |
Информации | |
---|---|
Манастир на: | Цистеријанци |
Основан | 1136 |
Разрешен | 1803 |
Место | |
Место | Елтвил, Хесен, Германија |
Координати | 50°02′33″N 8°02′48″E / 50.04250° СГШ; 8.04667° ИГД / 50.04250; 8.04667 |
Отворен за јавноста | да |
Ебербашки манастир (германски: Kloster Eberbach ) е поранешен цистерски манастир во Елтвил во Рајнгау, Германија. Заради своите романски и раноготски згради, се смета за еден од најзначајните места на архитектонско наследство во Хесен.[1]
Зимата 1985/86 година снимени се дел од сцените од фимот „Името на розата“. Опатијата е главно место на годишниот фстивал Рајнгау музик.
Првата монашка куќа на местото е основана во 1116 година од страна на архиепископот Адалберт Мајнцшки, како дом на Августинските канони. По што го дарувал во 1131 година на Бенедиктанците.[2] Монасите не успеале да фо заживеат манастирот, и наследникот Бернард Клерваушки, во 1136 година[3] го прави прв цистерски манастир на источниот брег на Рајна.[1]
Ебербах наскоро станува еден од најголемите и најактивните манастири во Германија. Од него се произлезени голем број други манастири како на пример: Шонаутскиот манастир во Хајделберг во 1142 година; Отербергшкиот манастир во Пфалц во 1144 година; Готшталскиот манастир во Лиеж во 1155 година; и Арнсбургшкиот манастир во Ветерау во 1174 година. Во својот врв во периодот меѓу 12 и 13 век, се проценува дека на имотот живееле 100 монаси и над 200 преданици.[1]
Игуменот Ебербах, исто така, беше многу успешен економски, главно како резултат на профитот од одгледување лозја и производство на вино.[1] Најмалку 14 члена на семејството на грофовите од Катзенелбоген биле погребани во црквата. Меѓу нив беше и грофот Јохан IV од Катзенелбоген, кој беше првиот што засади лозја во Ризлинг, во ново лозје во блиското село Риселсхајм, кога монасите на Ебербах, сè уште растат црвено грозје како што е Гроброт, најраната сорта на грозје снимен во Ебербах.
Во околу 1525 година се вели дека во игуменот имало огромно вино барел со волумен помеѓу в. 50.000 и 100.000 литри, кои во германската селанска војна од 1525 година силно ги користеле бунтовниците од Раигау, кои биле сместени во непосредна близина на манастирот.
За време на Триесетгодишната војна, игуменот беше сериозно оштетен,[1] започнувајќи со напад на шведската армија во 1631 година. Ограбени се многу вредни предмети од црквата и библиотеката, а монасите биле принудени да бегаат. Само 20 од нив се вратиле во 1635 година за да започнат макотрпна реконструкција.
18 век беше период на голем економски успех: преживеаните сметки покажуваат дека профитот на игуменот редовно се инвестирал на пазарот на пари во Франкфурт .
Конечниот пад започна со Француската револуција . По Рајхсдутахупшашлус, игуменот се распушти на 18 септември 1803 година и со своите средства и територија стана сопственост на принцот Фридрих Аугустус од Насау-Усинген .
|