Барбара Стенвик

Барбара Стенвик е родена како Руби Кетрин Стивенс на 16 јули 1907 година во Бруклин, Њујорк.^{[1] [2]} Таа била петто и најмладо дете на родители од работничка класа.

На четиригодишна возраст останала сираче,^[3][4] и прво за неа се грижела нејзината постара сестра Лаура, а потоа била сместена во низа згрижувачки семејства.^[5] Била слаб ученек и често се тепала со врсниците.^[6]

На 14-годишна возраст, го напуштила училиштето и почнала да работи во стоковна куќа во Бруклин.^[7] Руби не посетувала средно училиште.^[8]

Набргу, се вработила во телефонска канцеларија во Бруклин за 14 долари неделно, што и овозможило да стане финансиски независна.^[9] Работата не и се допаднала, а нејзина цел била да влезе во шоу-бизнисот. Се вработила како кројач за фустани во магазинот „Вог“, но клиентите се пожалиле на нејзината работа и добила отказ.^[10] Следно работела како дактилограф во музичката компанија Џером Х. Ремик и иако уживала во работата, одлучила да ја следи својата амбиција во шоу-бизнисот.^[11]

Во 1923 година, неколку месеци пред нејзиниот 16-ти роденден, Руби била на аудиција за место во хорот во Странд Роф, ноќен клуб над театарот Странд на Тајмс Сквер.^[12] Неколку месеци подоцна, се вработила како танчерка во Зигфелд театарските претстави за сезоните од 1922 и 1923 година. „Само сакав да преживеам, да јадам и да имам убаво палто“, рекла Стенвик.^[13][14] Следните неколку години, пеела во хор во ноќни клубови во сопственост на Тексас Гуинан. Исто така, повремено била инструктор по танц во бар за хомосексуалци во сопственост на Гуинан.^[15]

Били Лахиф, сопственик на паб кој го посетувале луѓе од шоу бизнисот, во 1926 ја запознал Руби со мецената Вилард Мек.^[16] Мек, ја избрал Руби за улога во неговата претстава „Јамка“.^[17] Првично претставата не била успешна.^[18] За да ја подобри, Мек одлучил да го прошири делот на Руби.^[19] Јамка имала повторна премиера на 20 октомври 1926 година и станала една од најуспешните Бродвејски драми таа сезона.^[14] На предлог на Дејвид Беласко, Руби го променила името во Барбара Стенвик со комбинирање на името на насловниот лик во драмата Барбара Фричи со презимето на актерката во претставата - Џејн Стенвик.^[18][20]

Стенвик станала Бродвејска ѕвезда веднаш откако ѝ била доделена нејзината прва главна улога во Бурлеска (1927). Добила одлични критики за улогата во хит претставата.^[21]

Стенвик била на аудиција за немиот филм „Бродвејски ноќи“ од 1927 година. Не ја добила главната улога, но добила помала улога како танчерка. Ова било нејзино прво филмско појавување.^[22]

Додека играла во Бурлеска, Стенвик се запознала со нејзиниот иден сопруг, актерот Френк Феј.^[23] Стенвик и Феј се венчале на 26 август 1928 г., и се преселиле во Холивуд.^[5]

Првиот звучен филм на Стенвик бил Заклучена врата (1929), а истата година глумела и во Мексикали Роуз. Овие два филма не биле успешни, но сепак Френк Капра ја избрал Стенвик да глуми во неговиот филм Дами за задоволство (1930). Со соработката во оваа продукција, таа се спријателила со режисерот по што ѝ биле нудени улоги во неговите идни филмови.^[14] Следеле други забележителни улоги, како онаа во која глуми медицинска сестра која спасува две мали девојчиња од злобниот возач (Кларк Гејбл) во Ноќна медицинска сестра (1931). Во Толку голема! (1932) играла улога на учителка од мал град. во Бебешко лице (1933) имала улога на амбициозна жена која „спие“ со мажи за да стигне до врвот.^[24] Во Горкиот чај на генералот Јен (1933), уште еден контроверзен филм на режисерот Капра, Стенвик е американска мисионерка киднапирана од воениот лидер Нилс Астер за време на кинеската граѓанска војна.^[25]

Во Стела Далас (1937) Барбара Стенвик игра саможртвувана мајка која на крајот ѝ дозволува на својата ќерка тинејџерка да живее подобар живот на некое друго место. За оваа улога ја добила својата прва номинација за Оскар за најдобра женска улога. Потоа, ја играла Моли Монахан во Union Pacific (1939), и ја освоила првата Златна палма доделена на Канскиот филмски фестивал. Наводно, Стенвик била една од многуте глумици кои биле земени предвид за улогата на Скарлет О'Хара во Однесено со виорот (1939), но не била повикана на тест.^[14] Во Запознајте го Џон Доу (1941), глуми амбициозна новинарка.

Во романтичната комедија Лејди Ева (1941), глуми лута и софистицирана измамничка,^[26] која се вљубува во богат херпетолог, кој го игра Хенри Фонда.^[27] Лејди Ева е меѓу најдобрите 100 филмови на сите времиња на листите на Time and Entertainment Weekly.^[28][28]

Потоа, глуми исклучително успешна и независна докторка Хелен Хант во „Мене ми припаѓаш“ (1941), исто така со Фонда. Стенвик потоа ја играла улогата на Шугарпус О'Ши во Огнена топка (1941). во режија на Хауард Хокс. За улогата добила номинација за Оскар за најдобра женска улога.^[29][30]

Во Двојно обештетување (1944), филм ноар во режија на Били Вајлдер, глуми провокативна русокоса домаќинка ^[31][32] која го убедува во неа заљубениот продавач на осигурување (Фред МекМареј) да го убие нејзиниот сопруг.^[31] Се смета дека за нејзината изведба на „дрска, самоопседната сопруга“ требало да добие Оскар за најдобра актерка,^[31] но добила само номинација.^[32] Двојно обештетување обично се смета за еден од најдобрите 100 филмови на сите времиња, иако не освоил ниту една од седумте номинации за Оскар.^[33][34]

Во комедијата Божиќ во Конектикат (1945) глуми новинарка која додека се обидува да започне романса се фали дека е „најдобриот готвач во земјата“ а потоа е фатена во лагата.^[35] Во 1946 година ја глумела Марта, манипулативен убиец, во Чудната љубов на Марта Ајверс. ^[36][37] Стенвик била ранлива сопруга инвалид која потчула како ѝ подготвуваат убиство во Извини, погрешен број (1948)^[38] и проколната пијанистка во Другата љубов (1947).

Филмската кариера на Барбара почнала да опаѓа кон почетокот на 1950-тите; и покрај тоа што таа деценија имала многу главни и споредни улоги.

Во текот на 1950-тите Барбара од филмското платно се преселила на телевизија. Во 1958 година, гостувала во „Патека кон никаде“, епизода од антологиска вестерн серија „Зејн Греј театар“ од Дик Пауел, каде глумела жена која убива маж за да го одмазди својот сопруг.^[39][40] Во 1961 година, била домаќин на драмската серија насловена како „Шоуто на Барбара Стенвик“ која ѝ донела награда Еми.^[14] Во овој период, гостувала и во други телевизиски серии како: Недопирливи и четири епизоди од Wagon Train.

Таа се вратила во филмот да глуми во Roustabout филм од Елвис Присли од 1964 година, во кој глуми сопственик на карневал.

Вестерн телевизиската серија Големата долина, која се емитувала на ABC од 1965 до 1969 година, ја издигнала Стенвик како една од најпопуларните телевизиски глумици, и освоила уште едно Еми.^[14]

Во 1983 година, Стенвик освоила Еми за минисеријата Птиците умираат пеејќи, нејзино трето Еми.^[14] Во 1985 година, трипати гостувала во сапунската опера Династија. Потоа глумела во серијата Колбиеви,заедно со Чарлтон Хестон, Стефани Бичам и Кетрин Рос. Стенвик глумела само во првата сезона, а нејзината улога како Констанс Колби Патерсон ќе ѝ биде последна.^[14]

Во 1982 година добила почесен Оскар. Во 1986 ја добила Сесил Б. ДеМил Златен глобус наградата и уште неколку други почести за животно дело. Американскиот филмски институт ја рангирал на 11-то место за најголема женска ѕвезда во класичната американска кинематографија.

Пензионерските денови на Стенвик биле доста активни, со добротворна работа вон центарот на вниманието.

Стенвик починала на 20 јануари 1990 година, на 82-годишна возраст од конгестивна срцева слабост и хронична опструктивна белодробна болест во Санта Моника, Калифорнија. Нејзините посмртни останки биле кремирани, а пепелта била расфрлена од хеликоптер над Лон Пајн, Калифорнија, каде што снимила некои од нејзините вестерн филмови.^[41][42]

• Барбара Стенвик на Семрежната филмска база на податоци (англиски)

• Барбара Стенвик — AllMovie (англиски)
• Barbara Stanwyck Papers at the University of Wyoming – American Heritage Center
• Blog entries based on the AHC archives related to Barbara Stanwyck
• Barbara Stanwyck at the Internet Broadway Database
• video: "Barbara Stanwyck Accepts the AFI Life Achievement Award in 1987" на YouTube
• Barbara Stanwyck at Virtual History
• That Old Feeling: Ruby in the Rough and The Four Phases of Eve by Richard Corliss for Time magazine, 2001
• Saluting Stanwyck: A Life On Film Los Angeles Times, 1987
• Lady Be Good – A centenary season of Barbara Stanwyck by Anthony Lane for The New Yorker, 2007
• Bert Stevens at IMDb