Magnitudo

-2 Latinitas huius rei dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.

Magnitudo (-inis, f.) est amplitudo, moles rerum corporearum.[1] In sermone cottidiano, idem significare potest ac verba superficies (magnitudo duarum dimensionum) et volumen'' (magnitudo trium dimensionum). Sed etiam multas habet alias significationes technicas in astronomia, mathematica, geologia, physica, et chemia.

In geometria

Naturaliter, ad spatium plenum capacitatemque exponendam, sensu magnitudinis trium dimensionum geometricae, in re technica aetatis Newtoni, vocabulo magnitudine uti solebant.[2] Sed in re technica aetatis Iacobi Berzelii et postea, ad duos sensus separandos vocabulo area ac volumine malebant hoc sensu—longitudine, altitudine, et altitudine coniunctim—uti.[3]

In aliis partibus mathematicae

In mathematica hodierna, magnitudo solet significare: longitudinem, valorem numeri vectorisque absolutum, et logarithmum ad basim decem, quod utile est respectu? scalis logarithmicis in physica, geologia, et mathematica.

In geologia

In re technica geologica, novos vocabulorum sensus definierunt ut altitudo distantiam supra maris superficiem significaret, latitudo angulum respectu? Telluris aequatori, et longitudo angulum respectu? lineae Tellurem per Grenovicum secante. Respectu? scalae logarithmicae, magnitudine utuntur ad vehementia terrae motuum (scala Richteriana) exponenda.

In astronomia

In re technica astronomica, magnitudo significat mensuram quandam intensitatis luminis stellarium. Longitudo, latitudo, et altitudo quoque habent significationes praecipuas respectu? systemate coordinatium caelestium.

Notae

Nexus interni

Magnitudines: series paginarum brevium