Classificatione Harvardiana, stellae dividuntur in classes O—B—A—F—G—K—M—C—S. Plerumque communes sunt stellae classium O—B—A—F—G—K—M, quae appellantur "stellae normales," sed stellae classium C—S (olim R, N) sunt "stellae peculiares," hoc est stellae quae spectrum "peculiare" habent.
Factor supplementaruis afficiens in characterem spectri est densitas stratorum exteriorum stellae, dependens a massa et densitate stellae, hoc est a luminositate. Admodum a lumnositate SrII, BaII, FeII, TiII dependunt, propterea est differentia spectrorum stellarum gigantum et pumilionum aequalibus classibus Harvardianis.
Ha clssificatione stella habet classem luminocitatis:
I Supergigantes
Ia-0 hypergigantes vel lucidissimi supergigantes
Ia lucidi supergigantes, e.g. Deneb (spectrum A2Ia)
Iab Supergigantes mediocriter lucidi
Ib minus lucidi gigantes, e.g. Betelgeuse (spectrum M2Ib)
Classificatio Harvardiana definit Abscissam diagrammatis Hertzsprung—Russell, sed Yerkes classificatio — positionem stellae in diagrammate.Supplementaria autem praestantia huius classificationis est possibilitas definendi luminocitatem sellae (spectro cognoto), et propterea possibilitas aestimandi distantionem ad stellam.