Aromatasis
 | Cave: notitiae huius paginae nec praescriptiones nec consilia medica sunt. |
Aromatasis (abbreviatura ARO) sive oestrogeni synthetasis sive oestrogeni synthasis sive CYP19A1 (Numerus EC: 1.14.14.1) est enzymum principale ad oestrogena ex androgenis generandum.
Simul ARO vocitatur CYP19A1, quod indicat, ut gregis cytochromatum P450 sit, scilitet haemothiolati monooxygenasum[1]. Enzymum invenitur in reticulis endoplasmaticis cellularum.
Effectus aromatasis enzymi sunt in feminis crescentia sexualis, et omnibus generibus crescentia in genere.
Multi polymorphismi, varietates geni, descripti sunt. Praeterea mutationes functionis aromatasis syndromas peculiarias ostendunt, generatim functio excessiva in habitum femininum oestrogenis nimiis, impedimentum in masculinum androgenis.
Inhibitio enzymi aromatasis in tractandis cancris mammae momentum habet (aromatasis inhibitores). Diversae inhibitores descriptae sunt[2].
Natura aromatasis
Genetica
Genum aromatasis CYP19A1 vocatur, chromosomate decimo quinto (15q21.2, coordinata genomica: 15:51,208,056-51,338,597) locatum est. Magnitudo ARO est plus quam septuaginta kilobases[3].
Natura biochemica
ARO ex androgenis oestrogena generat.
Mutationes functionis aromatasis
Descriptum est syndroma deficientium (deficientia aromatasis, OMIM:613546) malum recessivum (chromosomate 15, autosomate), quo fabricatio oestrogeni vilis vel minuta est, quo fit, ut incremento testosteroni causa iam in utero fetus at enim mater virilizationem ostendunt: pseudohermaphroditismum fetûs feminini, ac matres hirsutismum et acnem[4]. Prolis habitus statura tenui et magna crescent.
Vice versa syndroma aromatasis excessiva (AEXS, 'OMIM: 139300) cum gynaecomastia notum est.
Inhibitores aromatasis
- Anastrozolum[5]
- Tamoxifenum