ಸೀಮೆಎಣ್ಣೆ
ಸೀಮೆಎಣ್ಣೆಯು (ಚಿಮಣಿ ಎಣ್ಣೆ) ಖನಿಜತೈಲದಿಂದ ಪಡೆಯಲಾದ ಒಂದು ದಹನಶೀಲ ಹೈಡ್ರೊಕಾರ್ಬನ್ ದ್ರವ. ಇದನ್ನು ಕೈಗಾರಿಕೆ ಜೊತೆಗೆ ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ಇಂಧನವಾಗಿ ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಜಾತಿವಿಶಿಷ್ಟ ವ್ಯಾಪಾರ ಮುದ್ರೆಯಾಗಿ ವಿಕಸನವಾಗುವ ಮುನ್ನ ಇದನ್ನು ಒಂದು ವ್ಯಾಪಾರ ಮುದ್ರೆಯಾಗಿ ಕೆನಡಾದ ಭೂವಿಜ್ಞಾನಿ ಮತ್ತು ಆವಿಷ್ಕಾರಕ ಏಬ್ರಹಂ ಗೆಸ್ನರ್ ೧೮೫೪ರಲ್ಲಿ ನೋಂದಾಯಿಸಿದರು. ಕಲ್ಲೆಣ್ಣೆ ಮೇಣವು ಖನಿಜತೈಲದಿಂದ ಪಡೆಯಲಾದ ಮೇಣದಂಥ ಒಂದು ಘನ ಪದಾರ್ಥವಾಗಿದೆ. ವಿಮಾನದ ಜೆಟ್ ಎಂಜಿನ್‍ಗಳು ಮತ್ತು ಕೆಲವು ರಾಕೆಟ್ ಎಂಜಿನ್‍ಗಳಿಗೆ ಶಕ್ತಿ ಒದಗಿಸಲು ಸೀಮೆಎಣ್ಣೆಯನ್ನು ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅಡುಗೆ ಹಾಗೂ ದೀಪದ ಇಂಧನವಾಗಿ ಹಾಗೂ ಪೊಯ್‍ನಂತಹ ಬೆಂಕಿ ಆಟಿಕೆಗಳಿಗೆ ಕೂಡ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಏಷ್ಯಾದ ಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ, ಸೀಮೆಎಣ್ಣೆಯನ್ನು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಚಿಕ್ಕ ಹೊರಮೈ ಮೋಟಾರುಗಳು ಅಥವಾ ಮೋಟರ್‌ಸೈಕಲ್‍ಗಳಿಗೆ ಕೂಡ ಇಂಧನವಾಗಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ.[೧] ಎಲ್ಲ ಉದ್ದೇಶಗಳಿಗಾಗಿ ವಿಶ್ವದ ಒಟ್ಟು ಸೀಮೆಎಣ್ಣೆ ಬಳಕೆಯು ದಿನಕ್ಕೆ ಸುಮಾರು ೧.೨ ಮಿಲಿಯ ಪಿಪಾಯಿಗಳಿಗೆ ಸಮಾನವಾಗಿದೆ. ಜೆಟ್ ಎಂಜಿನ್‍ಗೆ ಸ್ಫೋಟಗೊಳ್ಳುವ ಇಂಧನದ ಬದಲಾಗಿ ದಹಿಸುವ ಇಂಧನ ಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಜೆಟ್ ಎಂಜಿನ್‍ನ ದಹನ ಕೋಶದಲ್ಲಿನ ಸೀಮೆಎಣ್ಣೆಯು ಆರಂಭಿಕ ವಿದ್ಯುತ್ ಕಿಡಿಯಿಂದ ಹೊತ್ತಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನಂತರ ದಹನವಾಗುವುದು ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ. ಜೆಟ್ ಎಂಜಿನ್‍ನ ಪ್ರವೇಶ ಪ್ರದೇಶವು ಅದರ ನಿಷ್ಕಾಸ ಪ್ರದೇಶದಿಂದ ದೊಡ್ಡದಾಗಿರುವುದರಿಂದ, ಜ್ವಾಲೆಯು ಎಂಜಿನ್‍ನ ಮೂಲಕ ಗಾಳಿಯನ್ನು ಸೆಳೆಯುತ್ತದೆ. ನಂತರ ಮುಂದಿರುವ ಪಂಖಗಳು ಮತ್ತು ದಹನ ಕೋಶದ ಹಿಂದಿರುವ ಉತ್ಪಾದನಾ ಯಂತ್ರಗಳು ದಕ್ಷತೆಯನ್ನು ಒತ್ತಾಯದಿಂದ ಕಾರ್ಯಗತ ಮಾಡುತ್ತವೆ.
ಒಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ, ಸೀಮೆಎಣ್ಣೆಯನ್ನು ಚಿಮಣಿ ದೀಪಗಳು ಮತ್ತು ಕಂದೀಲಗಳಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಬಳಸಲಾಗಿತ್ತು. ಗಾಳಿಯೊಂದಿಗೆ ಮಿಶ್ರಣಗೊಂಡ ಈ ಪದಾರ್ಥದ ಆವಿಯು ಬಂದೂಕು ಸಿಡಿಮದ್ದಿನಷ್ಟು ಸ್ಫೋಟಕವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಎಲೆಮೆಂಟ್ಸ್ ಆಫ಼್ ಕೆಮಿಸ್ಟ್ರಿಯ ೧೮೭೩ರ ಆವೃತ್ತಿಯು ಹೇಳಿತು. ಇದು ಸೀಮೆಎಣ್ಣೆಗೆ ನ್ಯಾಫ಼್ತಾದಂತಹ ಹೆಚ್ಚು ಅಗ್ಗದ ಆದರೆ ಹೆಚ್ಚು ಬಾಷ್ಪಶೀಲ ಹೈಡ್ರೊಕಾರ್ಬನ್ ಮಿಶ್ರಣಗಳನ್ನು ಕಲಬೆರಕೆ ಮಾಡುವ ಸಾಮಾನ್ಯ ಅಭ್ಯಾಸದ ಕಾರಣದಿಂದ ಇದ್ದಿರಬಹುದು. ಸೀಮೆಎಣ್ಣೆಯು ಗಮನಾರ್ಹ ಬೆಂಕಿ ಅಪಾಯದಿಂದ ಕೂಡಿತ್ತು; ೧೮೮೦ರಲ್ಲಿ, ಪ್ರತಿ ಐದು ನ್ಯೂ ಯಾರ್ಕ್ ನಗರದ ಬೆಂಕಿಗಳಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ಎರಡು ದೋಷಯುಕ್ತ ಸೀಮೆಎಣ್ಣೆ ದೀಪಗಳಿಂದ ಉಂಟಾಗುತ್ತಿದ್ದವು. ಕಡಿಮೆ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಹೊಂದಿದ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ, ಸೀಮೆಎಣ್ಣೆಯು ಅಡುಗೆ ಮತ್ತು ದೀಪಗಳಿಗೆ ಮಹತ್ವದ ಶಕ್ತಿಮೂಲವಾಗಿದೆ. ಇದನ್ನು ಸಾಗಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾದ ಒಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಅಡುಗೆ ಇಂಧನವಾಗಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ.