ನಿಂಬೆ

ಇದು ಸುಮಾರು 5 ಮೀ. ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ತುಂಬ ಕವಲೊಡೆದು ಬೆಳೆಯುವ ಸಣ್ಣ ಗಾತ್ರದ ಮರ. ಕಾಂಡದುದ್ದಕ್ಕೂ ಚಿಕ್ಕ ಚಿಕ್ಕ ಮುಳ್ಳುಗಳುಂಟು. ಸರಳ, ಪರ್ಯಾಯ ಮಾದರಿಯಲ್ಲಿ ಜೋಡಣೆಗೊಂಡಿದೆ. ಎಲೆತೊಟ್ಟಿನ ಆಚೀಚೆ ಸಣ್ಣರೆಕ್ಕೆಯಂಥ ರಚನೆಗಳುಂಟು. ಎಲೆಗಳಲ್ಲಿ ತೈಲಗ್ರಂಥಿಗಳಿವೆ. ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಉತ್ಪತ್ತಿಯಾಗುವ ತೈಲದಿಂದಾಗಿ ಎಲೆಗಳಿಗೆ ವಾಸನೆಯಿದೆ. ಹೂಗೊಂಚಲುಗಳು ಎಲೆಗಳ ಕಂಕುಳಲ್ಲಿ ಸ್ಥಿತವಾಗಿವೆ. ಒಂದೊಂದರಲ್ಲೂ 1-7 ಹೂಗಳುಂಟು. ಹೂಗಳ ಬಣ್ಣ ಬಿಳಿ. ಪ್ರತಿ ಹೂವಿನಲ್ಲಿ 5 ದಳಗಳು, 20-25 ಕೇಸರಗಳು, 9-11 ಕೋಣೆಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದ ಅಂಡಾಶಯ ಉಂಟು. ಫಲ ಹೆಸ್ಪರಿಡಿಯಮ್ ಎಂಬ ಬಗೆಯದು. ಗುಂಡಗೆ ಇಲ್ಲವೆ ಅಂಡಾಕಾರವಾಗಿದೆ. ಹಣ್ಣಿನ ಬಣ್ಣ ಹಳದಿ. ಸಿಪ್ಪೆ ತೆಳು; ತಿರುಳಿಗೆ ಬಲವಾಗಿ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿದೆ. ಒಳಗೆ ಅನೇಕ ತೊಳೆಗಳನ್ನು ಬಿಡಿಸಲು ಬಾರದು. ಹಣ್ಣಿನ ರಸದಲ್ಲಿ ಇತರ ಜಂಬೀರ ಫಲಗಳ ರಸದಲ್ಲಿರುವಂತೆಯೇ ಅಧಿಕ ಮೊತ್ತದ ಸಿಟ್ರಿಕ್ ಆಮ್ಲ ಹಾಗೂ ಸಿ. ವೈಟಮಿನ್ನುಗಳಿವೆ.

ಇದರ ರುಚಿ ತುಂಬ ಹುಳಿಯಾಗಿದ್ದು, ಸ್ವಲ್ಪ ಒಗರು ಒಗರಾಗಿರುತ್ತದೆ.

ಇದು ಆಯುರ್ವೈದಿಕ ಔಷಧೀಯ ಗುಣಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ.

ನಿಂಬೆ ಉಷ್ಣವಲಯದ ದೇಶಗಳಲ್ಲೆಲ್ಲ ಕಾಣದೊರೆಯುತ್ತದೆ. ಇದು ಮೂಲತಃ ಏಷ್ಯಾದ ಮೂಲದ್ದಾಗಿದೆ. ಇದು ಪೂರ್ವ ಏಷ್ಯದ ದ್ವೀಪಸಮೂಹಗಳ ಮೂಲ ನಿವಾಸಿಯೆಂದೂ ಅಲ್ಲಿಂದ ಇದನ್ನು ಏಷ್ಯದ ಮುಖ್ಯ ಭೂಭಾಗಕ್ಕೆ ಕೊಂಡೊಯ್ಯಲಾಯಿತೆಂದೂ ಸ್ವಿಂಗಲ್ ಎಂಬಾತ ಹೇಳಿದರೆ ಉತ್ತರ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಕಾಡುಗಿಡವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿರುವುದಾಗಿ ಇದರ ತವರು ಭಾರತವೇ ಇರಬೇಕೆಂದು ಇನ್ನು ಕೆಲವರು ಅಭಿಪ್ರಾಯಪಡುತ್ತಾರೆ. ಇದನ್ನು 13ನೆಯ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಯೂರೋಪಿಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಬೆಳೆಸಲಾಯಿತೆನ್ನಲಾಗಿದೆ. ಸ್ಪ್ಯಾನಿಷರ ಮೂಲಕ ಇದು ಅಮೆರಿಕವನ್ನು ಸೇರಿತು. ಇಂದು ಮೆಕ್ಸಿಕೊ, ಈಜಿಪ್ಟ್, ವೆಸ್ಟ್ ಇಂಡೀಸುಗಳು ಇದರ ಕೃಷಿಗೆ ಹೆಸರಾಗಿವೆ.

ಮೊದಲು 2x2 ಉದ್ದಗಲ ಮತ್ತು ಅಷ್ಟೇ ಆಳದ ಗುಂಡಿ ತೊಡಬೇಕು. ಗಿಡದಿಂದ ಗಿಡಕ್ಕೆ 18 ಅಡಿ ಅಂತರ ಇರಬೇಕು. ಗುಂಡಿ ತೋಡಿ 15 ದಿನ ಬಿಸಿಲಿಗೆ ಒಣಗಲು ಬಿಡಬೇಕು. ಬಳಿಕ ಗುಂಡಿ ತೋಡಿದ ಮೇಲ್ಭಾಗದ ಮಣ್ಣನ್ನು ಗುಂಡಿಗೆ ಹಾಕಬೇಕು. ಅದಕ್ಕೆ ಕಾಂಪೋಸ್ಟ್, ಎರೇಹುಳು ಗೊಬ್ಬರ ಕೊಡಬೇಕು. ನಂತರ ಗುಂಡಿಯಲ್ಲಿ ಗಿಡ ನೆಡಬೇಕು. ಎಕರೆಗೆ ನೆಡಲು 100 ಗಿಡ ಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಬಳಿಕ ನಿಯಮಿತವಾಗಿ ನೀರು ಹಾಯಿಸಬೇಕು. ಇದರ ಮಧ್ಯೆ ಅಂತರ ಬೇಸಾಯವಾಗಿ ವಿವಿಧ ಬೆಳೆ ಬೆಳೆಯಬಹುದು. ನಿಂಬೆ ಗಿಡ ನೆಟ್ಟ 6 ವರ್ಷದವರೆಗೆ ಅಂತರ ಬೇಸಾಯ ಮಾಡಬಹುದು. ನಿಂಬೆ ಗಿಡ ನೆಟ್ಟ 4ನೇ ವರ್ಷದಿಂದ ಹಣ್ಣು ಬಿಡಲು ಶುರು ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಚೆನ್ನಾಗಿ ನಿರ್ವಹಣೆ ಮಾಡಿದರೆ ಗಿಡದಿಂದ ವರ್ಷಕ್ಕೆ 2 ಸಾವಿರದಿಂದ 3 ಸಾವಿರದವರೆಗೆ ನಿಂಬೆ ಹಣ್ಣು ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಜೂನ್‌ದಿಂದ ಆಗಸ್ಟ್‌ವರೆಗೆ ನಿಂಬೆ ಗಿಡ ನಾಟಿ ಮಾಡಲು ಪ್ರಶ್ಶಸ್ತ. ಒಂದು ನಿಂಬೆ ಗಿಡ ನೆಟ್ಟರೆ ಕನಿಷ್ಠ 50 ವರ್ಷದವರೆಗೆ ಇಳುವರಿ ಪಡೆಯಬಹುದು.

ಇದರಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖವಾಗಿ ಕಾಗ್ಜಿ ಲೈಮ್ ಮತ್ತು ತಾಹೇತಿ ನಿಂಬೆ ಮತ್ತು ಸ್ಥಳೀಯ ತಳಿಗಳು^[೧]

ನಿಂಬೆಯನ್ನು ಬೀಜಗಳಿಂದಾಗಲೀ ಕಣ್ಣು ಕಸಿ ಇಲ್ಲವೆ ಗೂಟ ವಿಧಾನದಿಂದಾಗಲೀ ವೃದ್ಧಿಸಬಹುದು. ಬೀಜಗಳಿಂದ ಬೆಳೆಸಿದ ಗಿಡಗಳು ಹೆಚ್ಚು ಫಲ ಕೊಡುವುದಿಲ್ಲ. ನಿಂಬೆಗಿಡಗಳನ್ನು ಗಿಡದಿಂದ ಗಿಡಕ್ಕೆ 3-4 ಮೀ ಅಂತರವಿರುವಂತೆ ಬೆಳೆಸಲಾಗುತ್ತದೆ. 3ಮೀ ಅಂತರ ಬಿಟ್ಟರೆ ಎಕರೆಗೆ 300 ಸಸಿಗಳೂ 4 ಮೀ ಅಂತರ ಬಿಟ್ಟರೆ 190 ಸಸಿಗಳೂ ಇದ್ದಂತಾಗುವುವು. ನಿಂಬೆ ಬೆಳೆಸುವ ನೆಲದಲ್ಲಿ ಎಲೆಗೊಬ್ಬರವೂ, ಕಬ್ಬಿಣ, ತಾಮ್ರ ಮ್ಯಾಂಗನೀಸ್, ಜಿಂಕ್ ಹಾಗೂ ಮೆಗ್ನೀಷಿಯಮ್ ಖನಿಜಗಳೂ ಯಥೇಚ್ಛವಾಗಿರಬೇಕು.

ನಿಂಬೆಯಲ್ಲಿ ಮೆಕ್ಸಿಕನ್ (ವೆಸ್ಟ್ ಇಂಡಿಯನ್) ಹಾಗೂ ತಾಹಿತಿ (ಪರ್ಶಿಯನ್) ಎಂಬ ಮುಖ್ಯ ತಳಿಗಳುಂಟು. ತಾಹಿತಿ ತಳಿಯ ಹಣ್ಣು ಬೀಜರಹಿತ. ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ತಳಿಗಳಾವುವೂ ಇಲ್ಲ. ಅಸ್ಸಾಮಿನಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯುವ ಅಭ್ಯಾಪುರಿ ಎಂಬುದು ಉತ್ತಮ ಬಗೆಯದೆನಿಸಿದೆ.

ನಿಂಬೆಯನ್ನು ಅದರ ತಾಜಾ ಹಣ್ಣಿಗಾಗಿ ಬೆಳೆಸುವುದೇ ವಾಡಿಕೆ. ಇದರ ರಸದಿಂದ ಷರಬತ್ತು ತಯಾರಿಸುವುದಲ್ಲದೆ ಮಾರ್ಮಲೆಂಡ್, ಕಾರ್ಡಿಯಲ್ ಮುಂತಾದವನ್ನೂ ತಯಾರಿಸುವರು. ನಿಂಬೆಯರಸವನ್ನು ಬಟ್ಟಿಯಿಳಿಸಿ ತೈಲವನ್ನು ತೆಗೆವುದಿದೆ. ಸಿಪ್ಪೆಯಿಂದಲೂ ಎಣ್ಣೆಯನ್ನು ಪಡೆಯಬಹುದು. ಈ ಎಣ್ಣೆಯನ್ನು ಪಾನೀಯಗಳಿಗೆ ವಾಸನೆ ಕಟ್ಟಲೂ ಸಿಹಿತಿಂಡಿಗಳ ತಯಾರಿಕೆಯಲ್ಲೂ ಬಳಸುವುದಿದೆ.

ಈ ಗೋಲಾಕಾರದ ಹಳದಿ ಬಣ್ಣದ ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಪ್ರಮುಖವಾಗಿ ತಂಪುಪಾನೀಯವಾಗಿ ಬಳಸಲಾಗುವುದು ಹಾಗೂ ಅಡಿಗೆಗೂ ಕೂಡ ಹೇರಳವಾಗಿ ಬಳಸುತ್ತಾರೆ.

೨೦೧೦ರಲ್ಲಿ ಭಾರತವು ನಿಂಬೆಯ ಉತ್ಪಾದನೆಯಲ್ಲಿ ಮುಂಚೂಣಿಯಲ್ಲಿತ್ತು.

ಪ್ರಪಂಚ ಹೆಚ್ಚು ಲಿಂಬೆ ಬೆಳೆಯುವ ದೇಶಗಳು -೨೦೧೧
(ಮಿಲಿಯ ಮೆಟ್ರಿಕ್ ಟನ್ನುಗಳಲ್ಲಿ)

ಸ್ಥಾನ	ದೇಶ	ಬೆಳೆ (ಟನ್ನುಗಳಲ್ಲಿ)
1	ಚೀನಾ	2,318,833
2	ಮೆಕ್ಸಿಕೋ	2,147,740
3	ಭಾರತ	2,108,000
4	ಅರ್ಜೆಂಟೀನ	1,228,656
5	Brazil	1,126,736
6	ಅಮೇರಿಕ ಸಂಯುಕ್ತ ಸಂಸ್ಥಾನ	834,610
7	ಟರ್ಕಿ	790,211
8	Spain	773,620
9	ಇರಾನ್	560,052
10	ಇಟಲಿ	483,088
—	ಪ್ರಪಂಚ	13,887,894
Source: UN Food & Agriculture Organization [೨]

• ಲಿಂಬ್ಬೆ ಹಣ್ಣು

ವಿಕಿಸೋರ್ಸ್ ನಲ್ಲಿ ಲಭ್ಯವಿರುವ ಲೇಖನದ ವಿಷಯವನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಅಳವಡಿಸಲಾಗಿದೆ:

ಮೈಸೂರು ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯ ವಿಶ್ವಕೋಶ/ನಿಂಬೆ