Әлі Асқарұлы Жүсіпов

Арғын ішінде - Қаракесек, Шаншар.

• Санкт-Петербург көркемсурет институтын бітірген (1959).

• “Бақыт” (1959)
• “Алатау” (1961)
• “Алматы маңындағы Алатау” (1962)
• “Алғашқы оқу” (1967)
• “Ардақты біздің аналар” (1967)
• “Ана” (1972)
• “Бурабайдағы күз” (1974), т.б. туындылары қазақ бейнелеу өнерінің тарихында елеулі із қалдырды.

Ол портрет жанрының шебері ретінде де танымал болды

• “Драматург Мұхамеджановтың портреті”, 1969;
• “Академик Марғұланның портреті”, 1971;
• “Автопортрет”, 1974).^[1]

Ол өзінің «Ойшыл ақын» атты еңбегіңде (1974-75, кенеп, майлы бояу, Қазақстан Республикасының мемлекеттік өнер музейі) киіз үйдің ішіңде беймаза ойға шомған Абайдың бейнесі арқылы ақын шығармашылығы. Оның өнер мен өмір алдындағы жауапкершілігі мәселесін көтерген. Түстердің қарама-қарсы құбылыстарынан туындайтын бай бояу ерекшелігін, сызықтар мен бедерлеудің айқын үлгісін пайдалану арқылы, суреттің құрылымына ақынды қоршаған табиғи орта мен тұрмыстық көріністерді батыл енгізе отырып, Жүсіпов өз кейіпкерінің психологиялық мінез-құлқын аша тұскен.^[2]