პაულ ფონ ჰაიზე

პაულ იოჰან ლუდვიგ ფონ ჰაიზე (დ. 15 მარტი. 1830, ბერლინი — გ. 2 აპრილი. 1914, მიუნხენი) — გერმანელი მწერალი. ნობელის პრემიის ლაურეატი (1910); იყო ფილოსოფიის დოქტორი (1852), ერთ-ერთი ლიდერი მიუნხენის წრისა, რომელიც ემხრობოდა პრინციპს „ხელოვნება ხელოვნებისათვის“. მნიშვნელოვანია ჰაიზეს რომანები: „საუკუნის შვილები“ (1873), „სამოთხეში“ (1858), აგრეთვე ნოველები „არაბიატა“ (1858), „უკანასკნელი კენტავრი“ (1871) და სხვა. ნოველა „ტრეპელი ქალიშვილი“ (1868) თარგმნა ე. გაბაშვილმა 1880 წელს, სათაურით „სოფელი ტრეპი“ და დაბეჭდა კრებული „ქართველი ქალებისაგან ნათარგმნი მოთხრობანი“, „ჟან ბენუა“ თარგმნა ელ. ვაჩნაძემ და დაბეჭდა 1884 წელს, „ივერიაში“ (№ 167).

პაულ ფონ ჰაიზე
დაბადების თარიღი	15 მარტი, 1830(1830-03-15)[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9]
დაბადების ადგილი	ბერლინი[10]
გარდაცვალების თარიღი	2 აპრილი, 1914(1914-04-02)[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [11] [12] [13] [14] [9] (84 წლის)
გარდაცვალების ადგილი	მიუნხენი[10]
დასაფლავებულია	მიუნხენის ვალდფრიდჰოფის სასაფლაო
საქმიანობა	პოეტი, დრამატურგი[9] , მთარგმნელი[9] , რომანისტი, მწერალი[9] [15] და მხატველი
ენა	გერმანული ენა
მოქალაქეობა	პრუსიის სამეფო
ალმა-მატერი	ბონის უნივერსიტეტი, ჰუმბოლდტის უნივერსიტეტი და Friedrich-Wilhelms-Gymnasium
ჯილდოები	ნობელის პრემია ლიტერატურაში[16] [17] , მუინხენის საპატიო მოქალაქე, შილერის პრემია და ბავარიის მაქსიმიალიანის ორდენი სამეცნიერო და სახელოვნებო მიღწევებისათვის
მეუღლე	Anna Heyse[1] და Margarete Heyse[1]
შვილ(ებ)ი	ერნსტ ჰაიზე
ხელმოწერა
პაულ ფონ ჰაიზე ვიკისაწყობში