ზაქარია ერისთავი
თავადი ზაქარია ერისთავი (დ. 7 სექტემბერი, 1844 — გ. 7 აპრილი, 1912) — ქართველი არისტოკრატი, მეწარმე, ქველმოქმედი და საზოგადო მოღვაწე.[1]
ბიოგრაფია
დაიბადა გიორგი რევაზის (რომანოზის) ძე ერისთავისა (ქსნის) და ანა ივანეს ასულ არღუთინსკაია-დოლგორუკოვას ოჯახში.[2]
ზაქარია ერისთავმა 1860 წელს დუშეთში, სოფელ ოძისში გახსნა კოოპერატივი. 1873 წელს აქვე გახსნა პირველი სასოფლო ბანკი, საიდანაც გლეხს შეეძლო ფულის სესხად გატანა საკუთარი მეურნეობის გასავითარებლად; მისი მიზანი იყო გლეხთა გაჭირვებული მდგომარეობის შემსუბუქება. მამის, გიორგი ერისთავის ანდერძის თანახმად, სოფელ ოძისის მამული - ორსართულიანი სახლი თავისი მოწყობილობით, ვენახი, ხილის ბაღი, სარწყავი მინდორი, ტყე და საძოვარი და 3000 მანეთამდე წლიური შემოსავალი - თავადაზნაურობას შესწირა სამეურნეო სასწავლებლის დასაარსებლად, რათა სოფლად კულტურული საქმიანობა დანერგილიყო.[1]
1879 წელს ზაქარია გიორგის ძე ერისთავი ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების დამფუძნებელი წევრი გახდა.[3]
ცოლად ჰყავდა სოფიო გენერალ ლევან მელიქიშვილის ასული. შვილები არ დარჩენიათ.[2]