გიულჰუსეინ ჰუსეინოღლუ
გიულჰუსეინ ჰუსეინოღლუ (აზერ. Gülhüseyn Hüseynoğlu; დ. 16 ოქტომბერი, 1923, მოლაობა - 8 ივლისი, 2013, ბაქო) — საბჭოთა და აზერბაიჯანელი მწერალი, პროზაიკოსი, ლიტერატურათმცოდნე, აზერბაიჯანის სახალხო მწერალი (2005), პრეზიდენტის პირადი პენსიონერი. აზერბაიჯანის რესპუბლიკის (2002 წ.). ბაქოს სახელმწიფო უნივერსიტეტის აზერბაიჯანული საბჭოთა ლიტერატურის კათედრის პროფესორი, ფილოლოგიის ფაკულტეტის სამეცნიერო საბჭოს წევრი.[1][2]
| გიულჰუსეინ ჰუსეინოღლუ | |
|---|---|
| დაბადების თარიღი | 16 ოქტომბერი, 1923 |
| დაბადების ადგილი | მოლაობა |
| გარდაცვალების თარიღი | 8 ივლისი, 2013 (89 წლის) |
| გარდაცვალების ადგილი | ბაქო |
| საქმიანობა | მწერალი |
| ენა | აზერბაიჯანული ენა |
| მოქალაქეობა |  სსრკ აზერბაიჯანი |
| ჯილდოები | People's Writer of Azerbaijan |
ბიოგრაფია
1942 წლიდან მუშაობდა გაზეთ „კომუნისტის“ რედაქციაში. 1945 წლიდან 1947 წლამდე გულჰუსეინ ჰუსეინოღლუ მუშაობდა გაზეთ „ადაბიათის“ რედაქციაში. შემდეგ გადავიდა მოზარდ მაყურებელთა თეატრის პედაგოგიურ განყოფილებაში, სადაც მუშაობდა ორი წლის განმავლობაში - 1947 წლიდან 1948 წლამდე. 1947 წელს დაამთავრა აზერბაიჯანის სახელმწიფო უნივერსიტეტი. 1948 წელს მას ბრალი დასდეს საიდუმლო ორგანიზაციის შექმნაში, რომელიც იბრძვის აზერბაიჯანის დამოუკიდებლობისთვის. სასამართლომ მას 25 წლით თავისუფლების აღკვეთა მიუსაჯა. საბჭოთა რეაბილიტაციის წლებში 1956 წელს გაათავისუფლეს და აღადგინეს აზერბაიჯანის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ასპირანტად.
იგი იკვლევდა პოეტ მიქაილ მუშფიგის შემოქმედებას, რომლის შესახებაც 1968 წელს დაწერა მონოგრაფია „მუშფიგ. ცხოვრება და შემოქმედება“.
გიულჰუსეინ ჰუსეინოღლუ გარდაიცვალა 2013 წლის 8 ივლისს და დაკრძალეს ბაქოს ღირსების II ხეივანში.