ალეპოს ბრძოლა (1918)
| ალეპოს ბრძოლა (1918) | |||
|---|---|---|---|
 ალეპო, ქალაქის ციტადელი უკანა ფონზე | |||
| თარიღი | 25 ოქტომბერი, 1918 | ||
| მდებარეობა | ალეპო, ალეპოს ვილაიეთი, ოსმალეთის იმპერია | ||
| შედეგი | ალიანსის გამარჯვება | ||
| მხარეები | |||
| |||
| მეთაურები | |||
| |||
| ძალები | |||
| |||
 ალეპოს ბრძოლა ვიკისაწყობში | |||
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
ალეპოს ბრძოლა — გაიმართა 1918 წლის 25 ოქტომბერს, როდესაც პრინცი ფეისალის ძალებმა დაიპყრეს ქალაქი ალეპო, დამასკოდან ჰარიტანში დევნის დროს, პირველ მსოფლიო ომში სინაისა და პალესტინის კამპანიის ბოლო დღეებში.
მეგიდოს ბრძოლაში ბრიტანეთის იმპერიის გამარჯვების შემდეგ, ამანიდან ოსმალეთის იმპერიის მმართველობაში მყოფ ილდირიმის არმიის ჯგუფის დარჩენილ ნაწილს დევნიდნენ პრინცი ფეისალის ძალები, რომლებმაც დაიპყრეს დამასკო 27 სექტემბერს, მე-4 საკავალერიო დივიზიის მარჯვენა ფლანგზე. იმავდროულად, ავსტრალიელთა საცხენოსნო დივიზიამ დაიპყრო დამასკო 1918 წლის 1 ოქტომბერს, ტყვედ აიყვანეს ათასობით გერმანელი და ოსმალეთის იმპერიის ჯარისკაცი, დაიკავეს ოსმალეთის იმპერიის მიერ კონტროლირებადი ტერიტორიის ნაწილი. ილდირიმის არმიის ჯგუფის დარჩენილმა ძალებმა მოახერხეს დამასკოდან გაქცევა, კონცენტრირდნინ რაიაკში, შემდეგ კი უკან დაიხიეს ჰომსისა და ჰამის გავლით ალეპოსკენ. უზარმაზარი დანაკარგი ჰქონდა უდაბნოს საცხენოსნო დივიზიას, ავადმყოფობამ მნიშვნელოვნად დაასუსტა და შეაფერხა მათი ძალები. მათ მხარს უჭერდა მე-5 საკავალერიო დივიზიის მე-15 საიმპერატორო სამსახურის საკავალერიო ბრიგადა.
პრინც ფეისალის ძალებმა განაგრძეს გზა ჩრდილოეთით ჰეჯაზის რკინიგზის გასწვრივ ალეპოს მისადგომებთან. დღის დასაწყისში, ქალაქის სამხრეთით არსებულ თავდაცვით ძალებზე წარმატებული თავდასხმის შემდეგ, სიბნელის საფარქვეშ გვერდი აუარა ამ ბარიერებს და შეაღწია ალეპოში, სადაც ქუჩებში ხელჩართული ბრძოლა გაგრძელდა მთელი ღამის განმავლობაში. ქალაქი დილით პრინცის ძალებმა დაიპყრეს.
ისტორია
ბრიტანეთის იმპერიის ძალა
ეს ძალა, რომელიც აწარმოებდა დევნას, შედგებოდა პრინც ფისალის ძალებისგან. ერთი კოლონა შედგებოდა 1500 მეომრისგან, რომელსაც მეთაურობდა პოლკოვნიკი ნური ბეი და მეორე - 1500 მებრძოლისგან, რომელსაც მეთაურობდა შერიფი ნასირი. [1] მათ შემადგენლობაში იყო მე-2, მე-11 და მე-12 მსუბუქი ჯავშანტექნიკის ქვემეხები და 1 (ავსტრალიური), მე-2 და მე-7 მსუბუქი მანქანის პატრული. [2] ასევე, მე-5 საკავალერიო დივიზიის მე-15 საიმპერატორო სამსახურის საკავალერიო ბრიგადა თან ახლდა ჯავშანმანქანებს ჰამაში 21 ოქტომბერს, [3] ხოლო მე-13 და მე-14 საკავალერიო ბრიგადები მხარდასაჭერად მოჰყვებოდნენ. [4]
მე-5 საკავალერიო დივიზია და ჯავშანმანქანები ორ სვეტად იყო ორგანიზებული. სვეტი „A“ შედგებოდა მე-5 საკავალერიო დივიზიის შტაბ-ბინისგან, ყველა ჯავშანმანქანისა და მე-15 საიმპერატორო სამსახურის საკავალერიო ბრიგადისგან. [3] მე-13 და მე-14 საკავალერიო ბრიგადებმა შექმნეს სვეტი „B“. [5]
ილდირიმის არმიის ჯგუფის თავდაცვა
ალეპო იმ დროს გარნიზონირებული იყო 4000-კაციანი ოსმალეთის ჯარით, დაახლოებით 20000 მეომრით ქალაქში და მის მახლობლად. ეს ძალა დაყვეს მუსტაფა ქემალმა და მეორე არმიის მეთაურმა ნეჰედ ფაშამ ქალაქის დასაცავად. [6] მუსტაფა ქემალმა ოთხი დივიზია განალაგა ქალაქის სამხრეთით, რომელთა შტაბი იყო კატმაში. ოსმალეთის XX კორპუსის ახლად რეორგანიზებული 1-ლი და მე-11 დივიზიები (2000-დან 3000-მდე ჯარისკაცი „თურქეთიდან ერთი სრული პოლკის გაძლიერებით“), [7] და 24-ე და 43-ე, რომელთაც დივიზიებს ეკავათ ძლიერი, კარგად გამყარებული პოზიციები. [8]
მუსტაფა ქემალმა უბრძანა უფრო სუსტ 41-ე დივიზიას დაეცვა ისქენდერუნი ალეპოს ჩრდილო-დასავლეთით, ხოლო 44-ე დივიზია იყო რეზერვში ისქენდერუნის ყურის ჩრდილოეთით თარსუსში 23-ე დივიზიასთან ერთად. ამ ტერიტორიაზე შესაძლოა 47-ე დივიზიაც ყოფილიყო. შემორჩენილი გერმანული ჯარი გაიყვანეს და კონცენტრირებული იყო თარსუსთან. მეოთხე არმიის შტაბ-ბინა, 48-ე, მე-3 საკავალერიო და შედგენილი დივიზიები, მეშვიდე არმიის 26-ე და 53-ე დივიზიები და მერვე არმიის მე-7, მე-16, მე-19, მე-20 და 46-ე დივიზიები ყველა განადგურდა ან დაიშალა. [7]
ჯავშანტექნიკის დაზვერვა,23 ოქტომბერი
კავალერიისა და ჯავშანმანქანების დევნის ტემპი ნაკარნახევი იყო ბენზინის, საკვები რაციონის მომარაგებითა და ცხენების გამძლეობით. ასევე, მტრის ძალების მძებნი თვითმფრინავები ზვერავდნენ მოწინააღმდეგის ტერიტორიას. [9]
ჰამადან ჯავშანტექნიკის კოლონამ დაიწყო დაზვერვა ალეპოსკენ, რის გამოც უკან დატოვა მე-15 საიმპერატორო საკავალერიო ბრიგადა. ისინი თავს დაესხნენ მტრის ზოგიერთ კავალერიას თუმანთან, დაახლოებით ალეპოს სამხრეთით. [5] [10] საჰაერო და სახმელეთო დაზვერვამ დაადგინა უკანა დაცვის ზომა და შეამჩნია, რომ 6000 ან 7000 ჯარისკაცი იცავდა ალეპოს. [5]
გენერალ-მაიორმა ჰ. ჯ. მაკენდრიუმ, მე-5 საკავალერიო დივიზიის მეთაურმა, გაგზავნა კაპიტანი მე-7 მსუბუქი მანქანის პატრულის მეთაურობით ზავის დროშის ქვეშ ალეპოს დათმობის მოთხოვნით, რაც უარყო მუსტაფა ქემალმა. [11] [12] შემდგომში, ჯავშანმანქანებმა დაზვერეს ჩრდილო-დასავლეთის მიმართულებით. აღმოჩნდა, რომ ქვეყანა ძალიან უხეში იყო მანქანებისთვის და ისინი უკან დაბრუნდნენ. [5]
ბრძოლა
სანამ ჯავშანმანქანები ელოდნენ მე-15 საიმპერატორო სამსახურის საკავალერიო ბრიგადის გაძლიერებას 24 და 25 ოქტომბერს, ისინი განაგრძობდნენ ოსმალეთის თავდაცვის დაზვერვას ალეპოს სამხრეთით. [13] პრინც ფეისალის ჯარი, რომელსაც მეთაურობდა ნური ბეი, მიიწევდა ჰეჯაზის რკინიგზის გასწვრივ მე-5 საკავალერიო დივიზიის მარჯვენა ფლანგზე. ნური ბეიმ 25 ოქტომბერს ალეპოს სამხრეთით მდებარე ოსმალეთის პოზიციებზე შეტევა დაიწყო. ამ ძალებმა უკან დაიხიეს საწინააღმდეგო ცეცხლის გახსნის შემდეგ. [5] [11]
ნური ბეის ძალებს შეუერთდა 1500-კაციანი ჰიჯაზის არაბთა ჯარი, რომელსაც მეთაურობდა შერიფ ნასირი, რომელსაც პრინცი ფეისალმა უბრძანა ჰომსიდან ალეპოში წინსვლა. [5] [14] [15] იმავდროულად, მე-15 საიმპერატორო სამსახურის საკავალერიო ბრიგადა დაეწია ჯავშანმანქანებს ალეპოს სამხრეთ-დასავლეთით. მათ გაათავისუფლეს ჯავშანტექნიკა 25 ოქტომბრის საღამოს, ხოლო მე-5 საკავალერიო დივიზიის „B“ სვეტმა მიაღწია სერაიკინს, დაახლოებით ალეპოს სამხრეთით. [5] [16]
მაკენდრიუმ სამი მხრიდან ქალაქზე თავდასხმა დაგეგმა 26 ოქტომბერს. ჯავშანმანქანებს სამხრეთიდან, გზის გასწვრივ, უნდა შეეტიათ. პრინცი ფეისალის ძალებს აღმოსავლეთიდან უნდა შეეტიათ, ხოლო მე-15 საიმპერატორო საკავალერიო ბრიგადა, რომელიც მოძრაობდა ალეპოს დასავლეთით, უნდა გაეჭრა ისქანდერუნის გზა. [13] [17] თუმცა, 25 ოქტომბრის ღამის განმავლობაში, ნური ბეის არაბული ძალები თავს დაესხნენ ქალაქს აღმოსავლეთიდან, [11] და არაბთა ძალები, შერიფ ნასირის მეთაურობით, შემოიჭრნენ შემორჩენილი ოსმალეთის თავდაცვითი ნაწილების გარშემო, შევიდნენ ქალაქში მხარდამჭერებთან კონტაქტის დასამყარებლად. [5] [12]
ღამით ქუჩებში ხელჩართული ბრძოლა დაიწყო. დაბნეულობის დროს მუსტაფა ქემალმა თავისი შტაბ-ბინა ქალაქიდან გაიყვანა, დაკარგა კავშირი ალეპოს სამხრეთით მდებარე ტერიტორიების დაცვასთან. 26 ოქტომბრის დილისთვის ეს თავდაცვითი პოზიციები მიტოვებული იყო. [18] [19] ალეპო ფეისალის ძალებმა აიღეს 26 ოქტომბრის 10:00 საათისთვის, რის შედეგადაც დაიღუპა 60 ადამიანი. მაკენდრიუ მალევე ჩამოვიდა ჯავშანტექნიკით. [5]
დასასრული
.jpg)
პირველი და მეორე მსოფლიო ომის დროს ბრიტანეთისა და თანამეგობრობის დაღუპულთა სასაფლაო მდებარეობს შეიხ მაკსუდის მახლობლად, [20], რომელსაც მოგვიანებით ჩაუტარდა სარემონტო სამუშაოები სირიის სამოქალაქო ომის შემდეგ . [21]
ლიტერატურა
- Bou, Jean (2009). Light Horses: A History of Australia's Mounted Arm, Australian Army History. Port Melbourne: Cambridge University Press. ISBN 9780521197083.
- Bruce, Anthony (2002). The Last Crusade: The Palestine Campaign in the First World War. London: John Murray. ISBN 978-0-7195-5432-2.
- Cutlack, Frederic Morley (1941). The Australian Flying Corps in the Western and Eastern Theatres of War, 1914–1918, 11th, Official History of Australia in the War of 1914–1918, Canberra: Australian War Memorial. OCLC 220900299.
- Falls, Cyril (1930) Military Operations Egypt & Palestine from June 1917 to the End of the War, Official History of the Great War Based on Official Documents by Direction of the Historical Section of the Committee of Imperial Defence. London: H.M. Stationery Office. OCLC 256950972.
- Hill, Alec Jeffrey (1978). Chauvel of the Light Horse: A Biography of General Sir Harry Chauvel, GCMG, KCB. Melbourne: Melbourne University Press. OCLC 5003626.
- (2004) Allenby in Palestine: The Middle East Correspondence of Field Marshal Viscount Allenby June 1917 – October 1919, Army Records Society. Phoenix Mill, Thrupp, Stroud, Gloucestershire: Sutton Publishing. ISBN 978-0-7509-3841-9.
- Keogh, E. G. (1955). Suez to Aleppo. Melbourne: Directorate of Military Training by Wilkie & Co.. OCLC 220029983.
- Preston, R. M. P. (1921). The Desert Mounted Corps: An Account of the Cavalry Operations in Palestine and Syria 1917–1918. London: Constable & Co.. OCLC 3900439.
- Wavell, Field Marshal Earl (1968). „The Palestine Campaigns“, A Short History of the British Army, 4th, London: Constable & Co.. OCLC 35621223.
- Woodward, David R. (2006). Hell in the Holy Land: World War I in the Middle East. Lexington: The University Press of Kentucky. ISBN 978-0-8131-2383-7.