ადმირალი
ადმირალი (ნიდერლ. admiraal[1]; ფრანგ. amiral-დან, admiral; არაბ. أمير البحر ამირ ალ-ბაჰრი – „ზღვის მბრძანებელი“[2]) — უმაღლეს მეთაურთა შემადგენლობის სამხედრო წოდებულება სამხედრო-საზღვაო ფლოტში.
ისტორია
ევროპაში გამოიყენება XII საუკუნიდან, მას შემდეგ, რაც ჩაანაცვლა მანამდე გამოყენებული ბერძნული და რომაული ტერმინები. იალქნიანი ფლოტის რეგლამენტის მიხედვით ადმირალი განაგებდა კორდებატალიას (ძირითად ძალებს), ვიცე-ადმირალი (ადმირალის შემცვლელი) — რეზერვს, რომელიც, როგორც წესი, განლაგებული იყო ძირითადი ძალების (არიერგარდის) უკან, კონტრ-ადმირალი (ყველაზე დაბალი საადმირლო ჩინი) კი — მოწინავე მზვერავ რაზმსა და ესკორტს (ავანგარდს). XVIII საუკუნის პირველ მეოთხედში ასევე არსებობდა წოდებები არირ- ან რეარ-ადმირალი და შაუტბენაჰტი, რომლებიც კონტრ-ადმირალის ჩინს შეესაბამება.