Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Niklozamid
Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC ) 5-chloro-N -(2-chloro-4-nitrofenylo)-2-hydroksybenzamid
Ogólne informacje Wzór sumaryczny C13 H8 Cl2 N2 O4
Masa molowa 327,12 g/mol
Identyfikacja Numer CAS 50-65-7
PubChem 4477
DrugBank DB06803
SMILES C1=CC(=C(C=C1[N+](=O)[O-])Cl)NC(=O)C2=C(C=CC(=C2)Cl)O
InChI InChI=1S/C13H8Cl2N2O4/c14-7-1-4-12(18)9(5-7)13(19)16-11-3-2-8(17(20)21)6-10(11)15/h1-6,18H,(H,16,19)
InChIKey RJMUSRYZPJIFPJ-UHFFFAOYSA-N
Klasyfikacja medyczna ATC P02DA01
Niklozamid – organiczny związek chemiczny stosowany jako lek przeciwpasożytniczy w leczeniu zakażenia tasiemcem – tasiemcem nieuzbrojonym , tasiemcem uzbrojonym , brudzogłowcem szerokim oraz tasiemcem karłowatym .
Niklozamid hamuje wytwarzanie ATP u pasożytów oraz wywiera wpływ na metabolizm węglowodanów . Ponadto powoduje wzrost wrażliwości tasiemców na enzymy proteolityczne .
Działania niepożądane edytuj kod Sporadycznie występują dolegliwości żołądkowo-jelitowe.
Podaje się jednorazowo w dawce 2 g. W inwazji wywołanej T. solium po 2 godz. od podania niklozamidu należy zastosować lek przeczyszczający, ponieważ nie wywołuje on obumarcia jaj tasiemców, które mogłyby przedostać się do krwiobiegu i spowodować rozwój wągrzycy .
Devermin (Chinoin)Radeverm (Germed)Teniarene (Amsa)Trédémine (Bellon)Yomesan (Bayer)
Ernst Mutschler, Gerd Geisslinger: Farmakologia i Toksykologia Mutschlera . MedPharm, 2010. ISBN 978-83-60466-81-0 . Brak numerów stron w książce Jan Kazimierz Podlewski: Leki współczesnej terapii . Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1989, s. 419. ISBN 83-200-0943-X . P02B – Leki przeciw przywrom P02C – Leki przeciw nicieniom P02CA – Pochodne benzimidazolu P02CB – Piperazyna i pochodne P02CC – Pochodne tetrahydropirymidyny P02CE – Pochodne imidazotiazolu P02CF – Awermektyny P02CX – Inne pirwinium befenium moksydektyna
P02D – Leki przeciw tasiemcom