Mariusz Leszczyński (duchowny)
- Artykuł
- Dyskusja
Narzędzia
Ogólne
Drukuj lub eksportuj
W innych projektach
Biskup tytularny Bassiany | |||
![]() Mariusz Leszczyński (2019) | |||
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 3 kwietnia 1957 | ||
Biskup pomocniczy zamojsko-lubaczowski | |||
Okres sprawowania | od 1998 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Prezbiterat | 28 czerwca 1983 | ||
Nominacja biskupia | 10 czerwca 1998 | ||
Sakra biskupia | 4 lipca 1998 | ||
|
Data konsekracji | 4 lipca 1998 |
---|---|
Miejscowość | Zamość |
Miejsce | |
Konsekrator | |
Współkonsekratorzy |
Mariusz Leszczyński (ur. 3 kwietnia 1957 w Horyńcu) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor habilitowany nauk teologicznych, biskup pomocniczy zamojsko-lubaczowski od 1998.
Urodził się 3 kwietnia 1957 w Horyńcu[1]. W latach 1972–1976 kształcił się w Liceum Ogólnokształcącym w Lubaczowie[2]. W latach 1976–1983 studiował w Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu[3] jako alumn archidiecezji w Lubaczowie[2]. W międzyczasie w latach 1976–1978 odbył dwuletnią służbę wojskową w jednostce kleryckiej w Bartoszycach. Święcenia diakonatu otrzymał 19 marca 1983 w Lubaczowie przez posługę biskupa Mariana Rechowicza, który 28 czerwca 1983 w prokatedrze w Lubaczowie również wyświęcił go na prezbitera[2]. Inkardynowany został do administratury apostolskiej zamojsko-lubaczowskiej[4]. W tym samym roku uzyskał magisterium z historii Kościoła na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim[2].
W latach 1984–1986 kontynuował studia w Instytucie Historii Kościoła na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, które ukończył ze stopniem licencjata[2]. W latach 1987–1990 również na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim odbył studia doktoranckie[3]. Doktorat z nauk humanistycznych uzyskał w 1995 na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego na podstawie dysertacji Akcja Katolicka w archidiecezji lwowskiej obrządku łacińskiego. W 2012 na tym samym wydziale po przedłożeniu rozprawy Archidiecezja lwowska obrządku łacińskiego w granicach Polski 1944–1992 uzyskał habilitację z nauk teologicznych w zakresie historii Kościoła[5].
W latach 1983–1984 pracował jako notariusz i archiwista w kurii arcybiskupiej w Lubaczowie[3]. Jednocześnie pomagał w pracy duszpasterskiej w parafii św. Mikołaja w Lubaczowie (przemianowanej na parafię św. Karola Boromeusza)[2]. W latach 1986–1987 był wikariuszem w parafii Oleszyce, a w latach 1990–1998 proboszczem parafii Tarnoszyn[3]. W 1995 został mianowany dyrektorem Muzeum Diecezjalnego w Zamościu[2]. W 1996 został obdarzony godnością kanonika honorowego Kapituły Katedralnej w Zamościu[6].
10 czerwca 1998 papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym diecezji zamojsko-lubaczowskiej ze stolicą tytularną Bassiana[4][2]. Święcenia biskupie otrzymał 4 lipca 1998 w katedrze zamojskiej[2]. Udzielił mu ich arcybiskup Józef Kowalczyk, nuncjusz apostolski w Polsce, z towarzyszeniem Józefa Michalika, arcybiskupa metropolity przemyskiego, i Jana Śrutwy, biskupa diecezjalnego zamojsko-lubaczowskiego[7]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Veni, Creator Spiritus” (O Stworzycielu Duchu, przyjdź)[3]. W 1998 został mianowany wikariuszem generalnym, moderatorem kurii diecezjalnej, przewodniczącym rady duszpasterskiej oraz członkiem kolegium konsultorów i rady kapłańskiej[6], w latach 1998–2014 przewodniczył wydziałowi duszpasterskiemu kurii[2]. W latach 1998–1999 pracował jako proboszcz parafii św. Krzyża w Zamościu, a w latach 1999–2000 był dyrektorem Katolickiego Radia Zamość. W 1999 został kanonikiem gremialnym kapituły katedralnej, w 2001 objął w niej funkcję dziekana[2]. Od 3 lutego 2012[6], po nominacji Wacława Depy na urząd arcybiskupa metropolity częstochowskiego[8] do 11 sierpnia 2012, kiedy to urząd objął kolejny biskup zamojsko-lubaczowski Marian Rojek, zarządzał diecezją jako jej administrator[9].
W ramach Konferencja Episkopatu Polski w latach 2001–2006 był członkiem Rady ds. Kultury i Ochrony Dziedzictwa Kulturalnego, w latach 2003–2013 krajowym asystentem kościelnym Akcji Katolickiej, a w 2017 wszedł w skład Rady Prawnej[2].
Autor ponad 300 publikacji, w tym książek[2]:
Biskupi diecezjalni |
|
---|---|
Biskupi pomocniczy |
|