Jerzy Woy-Wojciechowski
- Artykuł
- Dyskusja
Narzędzia
Ogólne
Drukuj lub eksportuj
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Zawód, zajęcie | lekarz, wykładowca akademicki, kompozytor, pianista |
Tytuł naukowy | profesor nauk medycznych |
Stanowisko | prezes Polskiego Towarzystwa Lekarskiego (1987–2015) |
Odznaczenia | |
![]() ![]() |
Jerzy Marian Woy-Wojciechowski (ur. 9 sierpnia 1933 w Inowrocławiu) – polski lekarz, profesor nauk medycznych, a także działacz społeczny, pianista i kompozytor, wieloletni prezes Polskiego Towarzystwa Lekarskiego.
W 1957 ukończył studia lekarskie na Akademii Medycznej w Warszawie[1]. Uzyskiwał następnie stopnie doktora (1967) i doktora habilitowanego (1974) nauk medycznych[2]. W 1992 otrzymał tytuł naukowy profesora[1]. Specjalizował się w zakresie ortopedii i medycyny nuklearnej. W 1962 zastosował pionierską w Polsce metodę scyntygrafii do badania kości[3].
Zawodowo praktykował m.in. w Centralnym Szpitalu Klinicznym MSWiA. Był członkiem Rady Towarzystw Naukowych Polskiej Akademii Nauk[1]. Kierował Zakładem Izotopów i następnie Zakładem Medycyny Nuklearnej Akademii Medycznej w Warszawie[4]. Przez pięć lat stał na czele Polskiego Komitetu Narodowego UNICEF. Od 1975 przez dwanaście lat kierował Towarzystwem Lekarskim Warszawskim[2]. W 1987 po raz pierwszy został prezesem Polskiego Towarzystwa Lekarskiego. Był wybierany na kolejne kadencje, pełniąc tę funkcję do 2015[5].
Poza pracą naukową i zawodową związany także z działalnością artystyczną jako kompozytor i pianista. Uczył się gry na fortepianie w Podstawowej Szkole Muzycznej i w Średniej Szkole Muzycznej we Włocławku. Przez trzydzieści lat społecznie prowadził Teatrzyk Piosenki Lekarzy Eskulap[6]. Skomponował około 200 piosenek, w tym "Goniąc kormorany" wykonywaną przez Piotra Szczepanika, a także utwory wykonywane przez Irenę Santor, Jerzego Połomskiego, Ewę Śnieżankę, Waldemara Koconia, Marylę Rodowicz i Danę Lerską[2][6]. Jest także kompozytorem muzyki m.in. do parunastu filmów krótkometrażowych i telewizyjnych (m.in. Piąta rano, We dwoje). Wystąpił gościnnie jako aktor w filmie Wirus (1996)[7].
W wyborach w 1989 bez powodzenia ubiegał się jako kandydat niezależny o mandat senatora w województwie warszawskim[8].