Ernestine Anderson
Narzędzia
Ogólne
Drukuj lub eksportuj
W innych projektach
![]() | |||
Imię i nazwisko | Ernestine Irene Anderson | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 11 listopada 1928 | ||
Data i miejsce śmierci | 10 marca 2016 | ||
Instrumenty | |||
Gatunki | |||
Zawód | muzyk (wokalistka) | ||
Wydawnictwo | |||
Powiązania | |||
|
Ernestine Irene Anderson (ur. 11 listopada 1928 w Houston, zm. 10 marca 2016 w Shoreline[1][2]) – amerykańska wokalistka jazzowa.
Urodziła się w Teksasie. W 1943 po raz pierwszy wystąpiła na koncercie w zespole Russella Jacqueta. Od 1944 mieszkała z rodzicami w Seattle. W latach 1947–1948 odbywała trasy koncertowe z big-bandem Johnny’ego Otisa[3]. W latach 1952–1953 śpiewała w orkiestrze Lionela Hamptona. Później mieszkała w Nowym Jorku, nagrywając z różnymi wykonawcami; m.in. z Gigim Gryce’em na jego albumie Nica's Tempo w 1955. W 1956 odbyła trasę koncertową po Skandynawii z zespołem Rolfa Ericsona[4].
W Skandynawii nagrała swój pierwszy album Hot Cargo, który został wydany w Stanach Zjednoczonych w 1958. Magazyn „Down Beat” uznał ją za wschodzącą gwiazdę 1959. Od 1959 mieszkała w Los Angeles i nagrywała dla wytwórni Mercury Records. Od 1964 mieszkała w Londynie, a następnie w Seattle. Zrezygnowała z kariery muzycznej i pracowała m.in. jako pokojówka w hotelu[4].
Od 1976 znowu nagrywała, głównie dla Concord Records. Później wydawała albumy dla wytwórni Quincy’ego Jonesa Qwest. Wielokrotnie występowała na festiwalu jazowym w Monterey[1].
Była czterokrotnie nominowana do nagród Grammy z kategoriach „Best Jazz Vocal Performance, Female” i „Best Jazz Vocal Performance”, za albumy: