Czerwień (Białoruś)
- Artykuł
- Dyskusja
Narzędzia
Ogólne
Drukuj lub eksportuj
W innych projektach
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||
Populacja (2010) • liczba ludności |
| ||||
Nr kierunkowy | +375 1714 | ||||
Kod pocztowy | 223232 | ||||
Tablice rejestracyjne | 5 | ||||
53°42′28″N 28°25′56″E/53,707778 28,432222 | |||||
| |||||
| |||||
Strona internetowa |
Czerwień (biał. Чэрвень; ros. Червень) – miasto na Białorusi w obwodzie mińskim, stolica rejonu czerwieńskiego. Do 18 września 1923 nosił nazwę Ihumeń (biał. Ігумен, igumen); 10,1 tys. mieszkańców (2010).
W 1909 roku, w czasie wyborów samorządowych, do rady miejskiej zostało wybranych 6 Rosjan, 3 Polaków i 1 Żyd[2].
Podczas okupacji hitlerowskiej, jesienią 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 3500 osób. 1 lutego 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali na terenie getta. Sprawcami zbrodni było Einsatzkommando 8, żołnierze z 286 Dywizji Bezpieczeństwa oraz białoruska policja. Akcją dowodził oficer SS Heinz Richter[3].
Urodził się tu Antoni Dubiński (ur. 30 lub 31 marca bądź 18 kwietnia 1891, zm. 1940 w Kijowie) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.
W pobliskim lesie w uroczyskach Cegielnia i Wysoki Stan znajdują się masowe groby więźniów narodowości białoruskiej, polskiej i litewskiej przyprowadzonych z Mińska w trakcie tzw. „Drogi śmierci” po ataku Niemiec na ZSRR i zabitych 26 czerwca 1941 r. przez NKWD[4][5]. W trakcie marszu zginęło 5–7 tysięcy osób. Do Czerwienia dotarło ok. 2 tysiące. Na przedmieściu rozstrzelano kilkaset osób.
Na grobach ustawiono kilka pomników, m.in. autorstwa miejscowego rzeźbiarza Gienadija Matusewicza[6], i tablic pamiątkowych. Od 1991 w końcu czerwca odbywają się tam uroczystości, niechętnie widziane przez obecne władze białoruskie.