CPL (język programowania)
Narzędzia
Ogólne
Drukuj lub eksportuj
Pojawienie się | 1963 |
---|---|
Paradygmat | |
Pochodne | |
Twórca | Christopher Strachey |
CPL (ang. Combined Programming Language) – komputerowy język programowania tworzony w latach 60. XX wieku przy współpracy Laboratorium Matematyki na Uniwersytecie Cambridge oraz Jednostki Komputerowej Uniwersytetu Londyńskiego[1]. Początkowo język ten miał nosić nazwę uczelni w Cambridge (ang. Cambridge Programming Language)[potrzebny przypis]. W roku 1963 opublikowano pierwsze informacje o języku CPL[1]. Język przeznaczony był dla komputera Titan(inne języki) w Cambridge oraz Atlas w Londynie[1] (początkowo implementowany był na komputerze EDSAC 2(inne języki)[2]).
Język CPL bazował na języku ALGOL 60[1]. Za zalążek języka można uznać rok 1961, w którym Christopher Strachey i M. V. Wilkes opublikowali propozycje na ulepszenie wydajności języka ALGOL 60[2][3].
Prace nad projektem CPL trwały od 1962 do 1966[2]. Język nie miał kompletnego kompilatora[4].
W 1966 pojawił się zarys języka BCPL[2], bazującego na CPL.
1GL | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2GL/ Język drugiej generacji/ Asembler | |||||||||||||||
3GL / Język trzeciej generacji |
| ||||||||||||||
4GL/ Język czwartej generacji/ Język dziedzinowy |
| ||||||||||||||
5GL/Logiczne | |||||||||||||||
Ezoteryczne | |||||||||||||||
Inne |