Aleksandr Sidielnikow
Narzędzia
Ogólne
Drukuj lub eksportuj
Data i miejsce urodzenia | 12 sierpnia 1950 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 23 czerwca 2003 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Obywatelstwo | radziecka→ rosyjska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 176 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | bramkarz | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Uchwyt | lewy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Informacje klubowe | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Klub | Krylja Sowietow Moskwa (1967-1984) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
![]() |
Aleksandr Nikołajewicz Sidielnikow (ros. Александр Николаевич Сидельников; ur. 12 sierpnia 1950 w Sołniecznogorsku, zm. 23 czerwca 2003 w Chołmogorach) – radziecki hokeista grający na pozycji bramkarza. Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR w hokeju na lodzie od 1976[1].
Sidielnikow zaczął uprawiać hokej w wieku 11 lat, gdy zapisał się do sekcji hokejowej klubu Krylja Sowietow, w którym początkowo grał na pozycji napastnika[1][2]. Jego trenerem był wówczas Jewgienij Kazienow[1][2]. Gdy miał 17 lat, pod wpływem Alfreda Kuczewskiego, został przesunięty na pozycję bramkarza[1][2].
Trzy lata po rozpoczęciu gry na nowej pozycji, Sidielnikow został podstawowym bramkarzem swojego klubu[1][2]. Do końca kariery w 1984 roku nie zagrał w żadnym innym zespole[1]. Wraz z Krylją wywalczył mistrzostwo i puchar ZSRR w 1974[1][2], Puchar Europy oraz wicemistrzostwo kraju w 1975, a także brązowy medal mistrzostw ZSRR w 1973 i 1978[1]. Łącznie rozegrał 426 meczów w lidze ZSRR[1]. W 1975 doznał zerwania więzadeł krzyżowych w obu nogach, jednakże wrócił do gry, mimo iż dawano mu na to małe szanse[1][2].
W 1972 został włączony do kadry narodowej[2]. Wraz z reprezentacją dwukrotnie został mistrzem świata: w 1973 i 1974, wicemistrzem świata w 1976 i brązowym medalistą MŚ 1977[1][3]. Dwukrotnie wywalczył również mistrzostwo Europy[a]: w 1973 i 1974 oraz zdobył brązowy medal ME w 1976 i 1977[1][3]. Wraz z kadrą został także mistrzem olimpijskim w 1976[1][2][3]. W 1972 wygrał również uniwersjadę[3]. Łącznie w latach 1972–1977 rozegrał 34 spotkania w reprezentacji ZSRR[3].
Po zakończeniu kariery został trenerem juniorów w Krylji Sowietow. Następnie pracował w HK MGU, początkowo jako trener, a później jako kierownik zespołu. Zmarł 23 czerwca 2003 w Chołmogorach z powodu ostrej niewydolności serca[4]. Został pochowany na Cmentarzu Trojekurowskim w Moskwie[1][2][3].
W lutym 2014 został wpisany do nowo otwartej Rosyjskiej Galerii Hokejowej Sławy[5].