Żankiel (Sanicula) – rodzaj roślin należący do rodziny selerowatych. Obejmuje 47 gatunków[5]. Występują one na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Australii i Antarktydy[6], głównie w strefie klimatu umiarkowanego[7]. Najbardziej zróżnicowany jest w Kalifornii, gdzie rośnie 13 gatunków[8]. We florze Polski należą tu dwa gatunki – żankiel zwyczajnyS. europaea i cieszynianka wiosennaS. epipactis[9][5]. Rośliny z tego rodzaju występują w formacjach leśnych i zaroślowych, czasem też w murawach górskich[8]. Znaczenie użytkowe ma kilka gatunków wykorzystywanych jako lecznicze, w szczególności żankiel zwyczajny[10].
Ogonkowe z błoniastymi zwykle pochwami, rzadziej niemal siedzące. Blaszka liściowa kolista lub pięciokanciasta, z nasadą zwykle sercowatą. Dłoniasto podzielona na 3 lub 5 odcinków, zwykle 3-wrębnych, na brzegach ząbkowanych[7]. Większość liści wyrasta odziomkowo[8].
Drobne, zebrane w pojedyncze lub złożone baldachy, z baldaszkami często niemal siedzącymi, stąd kwiatostany zbite, główkowate[7]. Kwiaty obupłciowe (głównie w środkowej części baldachów) i tylko pręcikowe (na obrzeżach baldachów)[8]. Działki kielicha z wyraźnymi i trwałymi ząbkami. Płatki korony białe, zielonkawe, różowe, żółtawe lub jasnoniebieskie, łopatkowate lub owalne z zagiętymi końcami[7]. Pręcików 5. Zalążnia dolna, dwukomorowa, w każdej z komór z pojedynczym zalążkiem[8]. Słupki dwa[8], krótkie i odgięte[7].
Tradycyjnie, do końca XX wieku, wyodrębniano osobne rodzaje Sanicula i monotypową cieszyniankę Hacquetia z cieszynianką wiosennąH. epipactis. Gatunek ten okazał się jednak być blisko spokrewniony z żankielem zwyczajnymS. europaea (bliżej niż większość innych gatunków z rodzaju żankiel). Rodzaj Sanicula w analizach filogenetycznych jest dobrze potwierdzony jako takson monofiletyczny tylko w sytuacji, gdy cieszynianka jest do niego włączona. Cieszynianka była wyodrębniana na podstawie takich cech morfologicznych jak brak kolców na owocach i obecność bardzo okazałych podsadek. Żadna z tych cech nie jest jednak nietypowa dla rodzaju Sanicula – kolce na owocach zanikają w trzech liniach rozwojowych w obrębie tego rodzaju, a silnie rozwinięte podsadki występują także u Sanicula orthacantha i S. hacquetoides. Analizy molekularne wyraźnie potwierdzają zagnieżdżenie tego gatunku w rodzaju Sanicula[11].