Νίκος Φάσουρας

Υπήρξε μέλος επί σειρά ετών (1984 – 1996) στο Γ.Σ. Περιστερίου, με τον οποίο κέρδισε άνοδο στην Α1 ανδρών. Έπαιξε, επίσης, στον Γ.Σ. Αμαρουσίου, στον Άλιμο και στο Αιγάλεω (περίοδος 1998-99, Γ' Εθνική, 25 αγώνες - 196 πόντοι). Συνολικά, έπαιξε σε 98 παιχνίδια στα πρωταθλήματα της Α1 και της Α2.

Ξεκίνησε την προπονητική του σταδιοδρομία το 2002. Εργάστηκε αρχικά στον Αρίωνα Αμαρουσίου κι εν συνεχεία αποτέλεσε μέλος του ανδρικού τμήματος του Περιστερίου.

Το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του, όμως, το πέρασε σε νεανικά και παιδικά τμήματα. Υπήρξε τεχνικός στα τμήματα υποδομής των Κουκουβάουνων και του ΑΣΟΧ Φοίβος, καθώς και στο αναπτυξιακό πρόγραμμα της ΕΣΚΑ.

Αποτέλεσε, επίσης, συνεργάτη του Γιώργου Κολτσίδα στη γυναικεία ομάδα του Περιστερίου, προπονητής στις Νεάνιδες, ενώ ήταν μέλος του ΣΕΠΚ.

Ο Νίκος Φάσουρας πραγματοποίησε το ντεμπούτο του με την Εθνική Ελλάδας στις 16 Απριλίου του 1987, στην Ελευσίνα. Έκτοτε, συμμετείχε σε 29 παιχνίδια αντιπροσωπευτικών συγκροτημάτων, τα εννέα εκ των οποίων ήταν με την Εθνική Ανδρών. Η τελευταία παρουσία του με το εθνόσημο στο στήθος ήταν το 1991, σε φιλικό αγώνα με τη Βουλγαρία, στη Θεσσαλονίκη. Συνολικά πέτυχε 91 πόντους, με την καλύτερη εμφάνισή του να γίνεται στις 23 Νοεμβρίου 1990, όταν σημείωσε 9 πόντους στη νίκη της ελληνικής ομάδας επί της Βουλγαρίας, για το Βαλκανικό Πρωτάθλημα.^[2]

Ο Νίκος Φάσουρας ήταν νυμφευμένος και είχε αποκτήσει δύο κόρες.^[3]

Πέθανε στα 42 του χρόνια από καρκίνο.^[4] Η νεκρώσιμος ακολουθία τελέστηκε στον ιερό ναό των Αγίων Ταξιαρχών.^[5]

Ο Γ.Σ. Περιστερίου, τιμώντας τη μνήμη του, οργανώνει τουρνουά με το όνομά του, ενώ έχει αποσύρει, τιμητικά, τη φανέλα του με το νούμερο 13.^[6]