Αθανάσιος Καραθανάσης
Εργαλεία
Γενικά
Εκτύπωση/εξαγωγή
![]() | Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 25/04/2017. |
Αθανάσιος Καραθανάσης | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Αθανάσιος Καραθανάσης (Ελληνικά) |
Γέννηση | 11 Ιουλίου 1946 ή 1946[1] Βόλος |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα Γαλλικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | διδάσκων πανεπιστημίου |
δεδομένα |
Ο Αθανάσιος Καραθανάσης είναι Έλληνας πανεπιστημιακός.
Μικρασιατικής καταγωγής, γεννήθηκε στις 11 Ιουλίου του 1946 στο Bόλο.
Πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής (1969), πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Ινστιτούτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών της Βενετίας (1969-1972), στη Σορβόννη (Paris IV) και στην Ecole Pratique des Hautes Etudes (1979-1981). Το 1985, έγινε πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και διδάκτωρ των ίδιων σχολών το 1975 και 1987 αντιστοίχως.
Από ξένες γλώσσες, χρησιμοποιεί τα γαλλικά, τα ιταλικά και τα ρουμανικά, ενώ ομιλεί επίσης την αγγλική, τη γερμανική και τη βουλγαρική. Έλαβε μέρος σε επιστημονικά Συνέδρια, εντός και εκτός Ελλάδος.
Από το 1969 έως το 1972 διετέλεσε επιστημονικός συνεργάτης-ερευνητής στο Ελληνικό Ινστιτούτο Βενετίας και από το 1974 έως το 1987 Ερευνητής του I.M.X.A. Το 1984, εξελέγη υφηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Το 1988 εξελέγη επίκουρος καθηγητής του Τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και από το 1989 αναπληρωτής Καθηγητής της Ιστορίας του Ελληνικού Πολιτισμού στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Το 1992, εξελέγη Καθηγητής του ιδίου Πανεπιστημίου στο γνωστικό αντικείμενο της Ιστορίας του Ελληνισμού. Δίδαξε στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης (Τμήματα Ελληνικής Φιλολογίας και Ιστορίας – Εθνολογίας), στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, (Παιδαγωγικά Τμήματα), στα Πανεπιστήμια Sapienza (Ρώμη), Στρασβούργου και York (Καναδά).
Το 1999-2001, και 2011-2013 ήταν Πρόεδρος του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του A.Π.Θ. Διετέλεσε μέλος επιτροπών του Α.Π.Θ. (Γραφείο Erasmus, Επιτροπή Δημοσίων Σχέσεων, Κεντρική Βιβλιοθήκη κ.λ.π.).
Την περίοδο 2007-2009 διετέλεσε Πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου Μετεκπαίδευσης Καθηγητών Μέσης Εκπαιδεύσεως.
Είναι παντρεμένος με την Ελένη-Αιμιλία Παπαεμμανουήλ και έχει δύο κόρες.
Στις 5 Ιουλίου 1994, τιμήθηκε με το οφφίκιο του Άρχοντος Διερμηνέως του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως και τον Νοέμβριο του 2003 ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Πέτρος Ζ΄ του απένειμε το παράσημο του Αποστόλου Μάρκου.
Είναι μέλος πολλών επιστημονικών, κυρίως, Ιδρυμάτων. Διετέλεσε πρόεδρος του Ιδρύματος Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού (2000-2002)- Καριπείου Μελάθρου, Γενικός Γραμματέας (2000-2006) και Αντιπρόεδρος (2009-2012) της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Μελετών Χερσονήσου του Αίμου (1997-2007), του Κέντρου Ιστορίας Θεσσαλονίκης (1990-1996) και της Ιωνικής Εστίας (2000-2010).
Έχει δημοσιεύσει περί τις 350 μελέτες και κριτικές σε ελληνικά και ξένα περιοδικά. Επιμελήθηκε δώδεκα επιστημονικούς τόμους, καθώς επίσης και τόμους της βαλκανικής βιβλιογραφίας.
Τα σημαντικότερα από τα έργα του είναι τα εξής: