Майдан Нэзалэжнасці (станцыя метро)
- Старонка
- Размовы
Інструменты
Агульныя
Друк/экспарт
У іншых праектах
«Плошча Незалежнасці» укр.: Майдан Незалежності | |
---|---|
Абалонска-Тэрэмкоўская лінія | |
Кіеўскі метрапалітэн | |
![]() | |
Дата адкрыцця | 17 снежня 1976 года |
Ранейшыя назвы | Плошча Калініна, Плошча Кастрычніцкай рэвалюцыі |
Раён | Пячэрскі |
Тып | калонная, глыбокага залажэння |
Тып платформаў | астраўная |
Даўжыня платформаў, м | 102 |
Шырыня платформаў, м | 16 |
Узведзена | Кіеўметрабуд |
Выхад да вуліц | Хрэшчатыка, Архітэктара Гарадзецкага , Герояў Нябеснай Сотні, Плошчы Незалежнасці |
Пераходы на станцыі | Хрэшчатык |
Час адкрыцця | 05:40 |
Код станцыі | 217 |
Суседнія станцыі | Станцыя метро Паштовая плошча і Плошча украінскіх герояў (станцыя метро, Кіеў) |
![]() |
«Плошча (Майдан) Незалежнасці» (укр.: Майда́н Незале́жності, ⓘ) — 15-я станцыя Кіеўскага метрапалітэна. Размешчана на Абалонска-Тэрэмкоўскай лініі між станцыямі Паштовая плошча і Плошча Льва Талстога. Адчынена 17 снежня 1976 года пад назвай «Плошча Калініна». Менш чым за год, 17 кастрычніка 1977[1], у гонар святкавання 60-годдзя Кастрычніцкай рэвалюцыі, адначасова з перайменаваннем галоўнай плошчы горада, станцыя таксама змяніла назву — «Плошча Кастрычніцкай рэвалюцыі». Цяперашняя назва — з 26 жніўня 1991 года.
Станцыя глыбокага залажэння. Мае падземную залу з астраўной пасадачнай платформай. Скляпенні залы станцыі абапіраюцца на два рады калон. Станцыя мае адзін выхад, сярэдняя зала пры дапамозе эскалатарнага тунэлю з чатырохстужачным аднамаршавым эскалатарам злучана з падземным вестыбюлем, які выходзіць у падземны пераход пад Плошчай Незалежнасці. Наземны вестыбюль адсутнічае.
Унутраная падземная прастора станцыі цалкам раскрыта дзякуючы ўжыванню канструкцый з металічнымі калонамі-пілонамі невялікага перасеку, у выніку чаго сярэднія і бакавыя залы зліваюцца ў адзіны аб’ём. Незвычайная форма калон — яны нібы зробленыя з плісірованай белай паперы. Няўдалым аказалася закарнізнае асвятленне, якое, згодна з воляю аўтараў, павінна было «адарваць» скляпенні ад калон. У 1980-я гады распрацоўваліся варыянты мадэрнізацыі асвятлення станцыі, аднак праз недахоп сродкаў яны не былі рэалізаваныя. Абсталяванне станцыі прысвечана падзеям першых гадоў савецкай улады — барацьбе за ўладу саветаў, індустрыялізацыі, электрыфікацыі, развіццю прамысловасці.
Да першага перайменавання станцыі часткай яе афармлення быў профільны партрэт-барэльеф М. І. Калініна[2], пасля перанесены на Кіеўскі завод імя Калініна (зараз не існуе).
З’яўляецца часткай перасадачнага вузла паміж Абалонска-Тэрэмкоўскай і Святошынска-Броварскай лініямі. Станцыя «Плошча Незалежнасці» звязаная са станцыяй «Хрэшчатык» двума пераходамі — эскалатарным і пешаходным тунэлямі. Пераход у тарцы цэнтральнай залы, эскалатарны тунэль, быў адкрыты ў 1976 годзе, адначасова са станцыяй. Другі, абыходны пешаходны тунэль, выхад з якога размешчаны ў цэнтры залы, быў пабудаваны і адкрыўся 3 снежня 1986 года[3], пасля таго, як высветлілася, што першы пераход паміж лініямі не спраўляўся з пікавым пасажырапатокам.
У ранішнія і вячэрнія гадзіны «пік» перасадкі працуюць у аднабаковым рэжыме з развядзеннем пасажырапатокаў: пешаходны (доўгі) тунэль — у кірунку з «Хрэшчатыка» на «Плошчу Незалежнасці», а эскалатарны (кароткі) — з «Плошчы Незалежнасці» на «Хрэшчатык». Пры гэтым усе чатыры стужкі эскалатараў працуюць на ўздым. У астатні час кароткі пераход працуе ў двухбаковым рэжыме. Каля ўваходаў на перасадкі з боку станцыі «Хрэшчатык» размешчаны аб’явы з рэжымам іх работы, а таксама светлавыя (чырвоны / зялёны) паказальнікі.
Немалая даўжыня пешаходнага тунэлю стварае нязручнасці для пасажыраў. Згодна з Дзяржаўнай праграмай развіцця метрапалітэнаў да 2010 года[4] тут было запланавана правесці рэканструкцыю з устаноўкай пасажырскага канвеера. У пачатку 2012 года быў праведзены рамонт пераходнага тунэлю, па-над асфальтавым пакрыццём падлогі было выкладзена гранітнае, якое праз сваю слізкасць выклікала шмат нараканняў пасажыраў. У сувязі з гэтым у 2013 годзе быў усталёваны раздзяляльны бар’ер з поручнямі ўздоўж амаль усяго пешаходнага тунэлю.
Адпраўка першага цягніка ў напрамку:
Адпраўка апошняга цягніка ў напрамку:
Расклад адпраўлення цягнікоў увечары (пасля 22:00) ў напрамку:
Папярэднік няма | Канцавая станцыя Курэнёўска-Чырвонаармейскай лініі 17 снежня 1976 года — 19 снежня 1981 года | Пераемнік Рэспубліканскі стадыён |