Օլեգ Բելոուս

	Օլեգ Բելոուս
Կրթություն՝	Միջազգային հարաբերությունների Մոսկվայի պետական ինստիտուտ
Մասնագիտություն՝	դիվանագետ
Ծննդյան օր	օգոստոսի 18, 1951
Վախճանի օր	մայիսի 8, 2018 (66 տարեկան)
Վախճանի վայր	Լիսաբոն, Պորտուգալիա
Թաղված	Տրոեկուրովյան գերեզմանատուն
Պարգևներ	Անթերի ծառայության համար շքանշան ; և

Օլեգ Բելոուս (ռուս.՝ Оле́г Никола́евич Белоу́с, օգոստոսի 18, 1951(1951-08-18) - մայիսի 8, 2018(2018-05-08), Լիսաբոն, Պորտուգալիա), ռուս դիվանագետ։ Արտակարգ և լիազոր դեսպան (2000 թվական)։

Կենսագրություն

Ավարտել է ԽՍՀՄ արտաքին գործերի նախարարության Մոսկվայի միջազգային հարաբերությունների պետական ինստիտուտը (1973 թվական)։ Տիրապետում էր անգլերեն և ֆրանսերեն լեզուներին։

1973 թվականից անցել է դիվանագիտական աշխատանքի։

1973-1991 թվականներին՝ ԽՍՀՄ ԱԳՆ կենտրոնական ապարատում։
1991-1994 թվականներին՝ Բելգիայում Ռուսաստանի դեսպանատան դեսպանորդ-խորհրդական։
1994 թվականից 1996 թվականներին`Ռուսաստանի Դաշնության արտաքին գործերի նախարարության առաջին եվրոպական դեպարտամենտի տնօրենի տեղակալ։
1996 թվականից 1997 թվականներին` Ռուսաստանի արտաքին գործերի նախարարության համաեվրոպական համագործակցության դեպարտամենտի տնօրեն։
1998 թվականի հունվարի 6-ից 2001 թվականի հունիսի 4-ը՝ Վիեննայում՝ ԵԱՀԿ-ում ՌԴ մշտական ներկայացուցիչ^[1]^[2]։
2001 թվականից 2013 թվականներին`առաջին եվրոպական դեպարտամենտի տնօրեն, Ռուսաստանի արտաքին գործերի նախարարության կոլեգիայի անդամ։

2013 թվականի հունվարի 25-ից՝ Պորտուգալիայում Ռուսաստանի Դաշնության արտակարգ և լիազոր դեսպան^[3]։

Հանկարծամահ է եղել 2018 թվականի մայիսի 8-ին։ Թաղված է Մոսկվայի Տրոեկուրովյան գերեզմանատանը (հողամաս 18)։

Ընտանիքը՝ կին, դուստր։

Դիվանագիտական աստիճան

Արտակարգ և լիազոր դեսպան (2000 թվականի հունվարի 24)^[4]։

Մրցանակներ

Պատվո շքանշան (1998 թվականի մարտի 4)՝ Ռուսաստանի արտաքին քաղաքական կուրսի անցկացման գործում ունեցած մեծ ավանդի և երկարամյա բարեխիղճ աշխատանքի համար^[5]
Գերազանցության նշան` «Անբասիր ծառայության համար»։ 30 տարի (2012 թվականի փետրվարի 10)` Ռուսաստանի Դաշնության արտաքին քաղաքական կուրսի իրականացման գործում ունեցած մեծ ներդրման և երկարամյա բարեխիղճ աշխատանքի համար^[6]։
Ռուսաստանի Դաշնության Նախագահի շնորհակալությունը (1997 թվականի հունիսի 17)՝ 1997 թվականի մարտի 20-ից 21-ին Հելսինկիում ռուս-ամերիկյան բարձր մակարդակի հանդիպման կազմակերպմանը, նախապատրաստմանը և անցկացմանը ակտիվ մասնակցության համար^[7]։
Ռուսաստանի Դաշնության Նախագահի շնորհակալությունը (2000 թվականի դեկտեմբերի 2)՝ Ռուսաստանի Դաշնության արտաքին քաղաքական կուրսի անցկացմանը ակտիվ մասնակցության համար^[8]
Ռուսաստանի Դաշնության կառավարության պատվոգիր (2007 թվականի դեկտեմբերի 29)՝ Ռուսաստանի Դաշնության և Ֆրանսիայի Հանրապետության միջև առևտրատնտեսական համագործակցության զարգացման գործում ակտիվ մասնակցության համար^[9]։
«Մոսկվայի 850-ամյակին նվիրված» մեդալ
«Մարտական համագործակցության ամրապնդման համար» մեդալ
Ռուսաստանի Դաշնության արտաքին գործերի նախարարության պատվոգիր։

Ծանոթագրություններ

Արտաքին հղումներ

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

Search