Տիկին Պապավուան

Տիկին Պապավուանի մասին գրեթե ոչինչ հայտնի չէ, այդ թվում՝ նրա անունը^[2]։ Նրա ազգանունն առաջին անգամ հիշատակվել է «Mercure de France»-ում 1755 թվականին, «Պարոն և տիկին Պապավուանների ստեղծագործությունների կատալոգում», որտեղից հետևում է, որ նա եղել է ջութակահար Լուի Օգյուստ Պապավուանի կինը^[3][4]։

Նա նշված է որպես վեց կամերային կանտատի հեղինակ (Les arrets d'amour, La tourterelle, Les charmes de la voix, La fête de l'amour, Issé and Le joli rien) իր օրիորդական Պելսիե անունով, և ևս երկուսի (Le triomphe des plaisirs և Le Cabriolet)՝ ամուսնու անունով^[5]։ Նույն թողարկումը պարունակում է նրա կարճ երգը (Nous voici donc au jour l'an), մյուսը (Vous fuyez sans vouloir m'entendre) տպագրվել է հաջորդ տարվա հուլիսյան համարում։ Նրա վերջին հրատարակությունը «Reviens, aimable Thémire» «հովվական» մեղեդին է^[5]։

1761 թվականից հետո տիկին Պապավուան անունն այլևս չի հիշատակվում^[6]։ Նրա ստեղծագործությունների ոճը բնորոշ է 18-րդ դարի սիրողական ստեղծագործություններին, սակայն «Le Cabriolet»-ն ավելի լուրջ ստեղծագործություն է ձայնային և լարային նվագախմբի համար^[6]։

Տիկին Պապավուանը մահացել է մոտ 1790 թվականին Մարսելում^[6]։

• Bertil H. Van Boer Pellecier, Mademoiselle [Madame Papavoine] // Historical Dictionary of Music of the Classical Period. — Scarecrow Press, 2012. — P. 432—433.

• Julie Anne Sadie. «Papavoine [Pellecier], Mme [first name unknown]». Grove Music Online.