Տիգրան Լիլոյան

Ծնվել է 1961 թվականի հունիսի 18-ին, Երևանում, դիվանագետ, պետական գործիչ, լրագրող Հենրիկ Լիլոյանի ընտանիքում։ 1968 (սեպտեմբեր) - 1970 (նոյեմբեր) թվականներին սովորել է Տարաս Շևչենկոյի անվան թիվ 42 միջնակարգ դպրոցում։ 1970-1975թթ. ուսումնառությունը շարունակել է Ֆրանսիայում ԽՍՀՄ դեսպանության ութամյա դպրոցում։ Միջնակարգ կրթությունն ավարտել է Տարաս Շևչենկոյի անվան թիվ 42 միջնակարգ դպրոցում (1975-1978թթ.)^[1]: 1978-1983 թվականներին սովորել է Երևանի պետական համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետի ռոմանագերմանական բաժնում։ 1986 թվականին սովորել է ԽՍՀՄ պետկոմհրատարակչության տպագրության աշխատակիցների որակավորման բարձրացման համամիութենական ինստիտուտում (Մոսկվա)։ 1993 թվականին մասնակցել է «Լրագրողների նախապատրաստման և կատարելագործման փարիզյան կենտրոնի» միջազգային դասընթացներին (Centre de Formation et de perfectionnement des journalistes (CFPJ), Փարիզ)^[2]:

1983-1985թթ. - «Արմենպրեսի» արտասահմանի համար գլխավոր խմբագրության թղթակից

1985-1986թթ. - «Արմենպրեսի» գլխավոր խմբագրության թղթակից

1986-1987թթ. - «ՏԱՍՍ»-ի՝ արտասահմանյան տեղեկատվության գլխավոր խմբագրության Եվրոպայի երկրների միավորված խմբագրության խմբագիր (Մոսկվա)

1987թ. - Ֆրանսիայում «ՏԱՍՍ»-ի գրասենյակի ստաժոր-պրակտիկանտ, Փարիզ

1987-1988թթ. - «Արմենպրեսի» գլխավոր խմբագրության թղթակից

1988թ. - «ՏԱՍՍ»-ի՝ արտասահմանյան տեղեկատվության գլխավոր խմբագրության Եվրոպայի երկրների միավորված խմբագրության ավագ խմբագիր (Մոսկվա)

1988-1990թթ. - «Արմենպրեսի» գլխավոր խմբագրության թղթակից

1989-1990թթ. - Հայաստանի կոմկուսի կենտկոմում «Արմենպրեսի» թղթակից, Հայաստանի կոմկուսի կենտկոմի ընդհանուր բաժնի մամուլի գրասենյակի ղեկավար (հասարակական հիմունքներով)

1990-1991թթ. - Հայաստանի կոմկուսի կենտկոմի գաղափարախոսական բաժնի ԶԼՄ-ների սեկտորի հրահանգիչ

1991-1992թթ. - Հայաստանում «ՏԱՍՍ»-ի թղթակցական կետի ղեկավար

1993թ. - Ֆրանսիայում «ԻՏԱՌ-ՏԱՍՍ»-ի տարածաշրջանային գրասենյակում ստաժոր-պրակտիկանտ, Փարիզ

1992-2018թթ. - Հայաստանում «ԻՏԱՌ-ՏԱՍՍ»-ի սեփական թղթակից

2003-2006թթ. - Հայաստանի ֆիլատելիստների միության նախագահ

2018 թվականից մինչ օրս - ՀՀ նախագահի աշխատակազմին կից փորձագիտական-խորհրդատվական խմբի ղեկավար^[3]։

1996-1997թթ. - «Արմենպրեսի» կոլեգիա

1984 թվականից մինչ օրս - Հայաստանի ժուռնալիստների միություն

1986-1991թ. - ԽՄԿԿ անդամ

• Երևանի մամուլի ակումբի ամենամյա մրցանակ՝ «Փաստի նկատմամբ հարգանքի և տեղեկացվածության համար» (1998)^[4]
• Ռուսաստանի սահմանային ֆեդերալ ծառայության «Մարտական համագործակցության ամրապնդման համար» շքանշան (2000)^[5]
• ՀՀ Մովսես Խորենացու մեդալ (2001)
• ՀՀ զինված ուժերի «Մարշալ Բաղրամյան» մեդալ (2004)
• Հայաստանի Հանրապետության վաստակավոր լրագրող (2008)^[6][7][8]։
• ՀՀ վարչապետի հուշամեդալ (2011)
• Բարեկամության շքանշան՝ շնորհված Ռուսաստանի նախագահ Դմիտրի Մեդվեդևի կողմից (2011թ., հոկտեմբերի 21, Հրամանագիր № 1398^[9][10])
• ՀՀ վարչապետի հուշանվեր (անվանական ժամացույց) (2013, 2014)։
• Սփյուռքում հայ մշակույթի տարածմանը նպաստող գործունեության, Հայաստան-Սփյուռք կապերի ամրապնդման գործում ունեցած նշանակալի ավանդի և ծննդյան 50-ամյակի կապակցությամբ պարգևատրվել է ՀՀ սփյուռքի նախարարության «Վիլյամ Սարոյան» մեդալով
• Հայ-ռուսական համալսարանի Ոսկե մեդալ ՀՌՀ-ի գիտխորհրդում երկարամյա արդյունավետ գործունեության, համալսարանի կայացման և զարգացման գործում ունեցած ավանդի և հայ-ռուսական հումանիտար կապերի ամրապնդման համար, ինչպես նաև 60-ամյակի կապակցությամբ (2021)^[11]։
• Պատվոգիր Ռուսաստանի Դաշնության նախագահ Վլադիմիր Պուտինի կողմից (2022)^[12]։

• Հայաստանում ԻՏԱՌ-ՏԱՍՍ-ի թղթակից Տիգրան Լիլոյանը դարձավ 50 տարեկան
• «ԻՏԱՌ-ՏԱՍՍ»-ի հայաստանյան թղթակիցն իրեն շարունակում է արմենպրեսական համարել
• Տիգրան Լիլոյան. «Այսօր լրանում է հորս՝ Հենրիկ Ցոլակի Լիլոյանի (1932-99) ծննդյան 85-ամյակը»
• Владимир Ступишин: Моя миссия в Армении 1992-1994. Воспоминания первого посла России
• “Achtung, achtung: в воздухе Нельсон!”