Վալտեր Ուլբրիխտ
Ուլբրիխ Վալտեր (գերմ.՝ Walter Ulbricht, հունիսի 30, 1893[1][2][3][…], Լայպցիգ, Սաքսոնիայի թագավորություն, Գերմանական ռայխ[4] - օգոստոսի 1, 1973[4][1][2][…], Groß Dölln, Տեմպլին, Արևելյան Գերմանիա), գերմանական և միջազգային բանվորական շարժման ԳԴՀ-ի կուսակցական և պետական գործիչ։
| Վալտեր Ուլբրիխտ Walter Ulbricht | |
 | |
| հուլիսի 25, 1950 - մայիսի 3, 1971 | |
|---|---|
| Կուսակցություն՝ | Գերմանիայի սոցիալ-դեմոկրատական կուսակցություն, Գերմանական անկախ սոցիալ-դեմոկրատական կուսակցություն, Գերմանիայի կոմունիստական կուսակցություն, «Ազատ Գերմանիա» ազգային կոմիտե և Գերմանական սոցիալիստական միասնական կուսակցություն |
| Կրթություն՝ | Միջազգային լենինյան դպրոց |
| Մասնագիտություն՝ | քաղաքական գործիչ և Դիմադրության մարտիկ |
| Դավանանք | աթեիզմ |
| Ծննդյան օր | հունիսի 30, 1893[1][2][3][…] |
| Ծննդավայր | Լայպցիգ, Սաքսոնիայի թագավորություն, Գերմանական ռայխ[4] |
| Վախճանի օր | օգոստոսի 1, 1973[4][1][2][…] (80 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Groß Dölln, Տեմպլին, Արևելյան Գերմանիա |
| Թաղված | Սոցիալիստների հուշահամալիր |
| Քաղաքացիություն |  Արևելյան Գերմանիա |
| Ի ծնե անուն | գերմ.՝ Walter Ernst Paul Ulbricht |
| Ամուսին | Lotte Ulbricht? |
| Զավակներ | Beate Ulbricht? |
| Պարգևներ | |
Կենսագրություն
Ծնվել է բանվորի ընտանիքում։ 1908 թվականին մտել է սոցիալիստական երիտասարդության կազմակերպության, 1912 թվականին՝ Գերմանիայի խորհրդային դումա կուսակցության մեջ։
1923 թվականին առաջին անգամ ընտրվել է ԳԿԿ ԿԿ անդամ ապա՝ ԳԿԿ ԿԿ քարտուղար, 1935 թվականից՝ ԳԿԿ ԿԿ քաղբյուրոյի անդամ Թելմանի և Վ․ Պիկի հետ պայքարել է ԳԿԿ-ն մարքսլենինյան մասսայական պրոլետարական կուսակցություն դարձնելու համար։
1926-1928 թվականներին Ուլբրիխը ընտրվել է Սաքսոնիայի լանդտագի, 1928-1933 թվականներին՝ ԳԿԿ-ի կողմից Գերմանիայի ռայխստագի դեպուտատ։
1928 թվականից կոմինտերնի ԳԿ անդամության թեկնածու էր, 1928-1929 թվականներին և 1938-1943 թվականներին՝ ԳԿԿ ներկայացուցիչ Կոմինտերնի ԳԿ-ում։ Գերմանիայում ֆաշիստական դիկտատուրա հաստատվելուց հետո Ուլբրիխը անցել է ընդհատակ։ 1933 թվականին, ձերբակալումից խուսափելով, մեկնել է Գերմանիայից։
ԳԴՀ ղեկավարություն
Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի (1939-1945) տարիներին բացատրական աշխատանք է տարել ԽՍՀՄ-ում գտնվող գերմանիայի ռազմագերիների շրշանում։ Մասնակցել է «Ազատ Գերմանիա» ազգային կոմիտեի ստեղծմանը։ Ֆաշիզմի շախշախումից հետո վերադարձել է հայրենիք, եղել է Գերմանիայի սոցիալիստական միասնական կուսակցության (ԳՍՄԿ, 1946) հիմնադիրներից։
1946-1949 թվականներին՝ ԳԽՄԿ նախագահի տեղակալ, 1949 թվականից՝ ԳԽՄԿ ԿԿ քաղբյուրոյի անդամ, 1950-1953 թվականներին՝ գլխավոր քարտուղար, 1953-1971 թվականներին՝ առաջին քարտուղար, 1971 թվականից՝ ԳԽՄԿ նախագահ։
1949-1955 թվականներին Ուլբրիխը ԳԴՀ պրեմիեր մինիստրի տեղակալն էր, 1955-1960 թվականներին՝ Մինիստրների խորհրդի նախագահի առաջին տեղակալը, 1960-1971 թվականներին՝ պաշտպանության ազգակին խորհրդի, 1960 թվականից՝ պետական խորհրդի նախագահը։ Ուլբիխին շնորհվել է աշխատանքի հերոսի կոչում (1953, 1958, 1963)։
Պարգևներ
Պարգևատրվել է Կ․ Մարքսի՝ 3 և ԳԴՀ այլ շքանշաններով։ Նրան շնորհվել է խորհրդային միության հերոսի կոչում (1963), պարգևատրվել է հոկտեմբերյան հեղափոխության (1968) և խորհրդային այլ շքանշաններով։
Պատկերներ
Ուլբրիխ Վալտեր ԳԴՀ-ի նամականիշի վրա
Ուլբրիխ Վալտեր ԳԴՀ-ի նամականիշի վրա
_1969,_MiNr_1481.jpg)
_1969,_MiNr_1482.jpg)
Ծանոթագրություններ
Արտաքին հղումներ
- Walter-Ulbricht-Biografie Արխիվացված 2014-07-10 Wayback Machine (գերմ.)
- YouTube В.Ульбрихт: «Никто не собирается возводить стену» - Видеозапись пресс-конференции 15.06.1961
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Վալտեր Ուլբրիխտ» հոդվածին։ |
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։  |