Սպիտակափող սոխակ

Մարմնի երկարությունը 16,5 սմ է, թևերի բացվածքը՝ 27-30 սմ, կենդանի զանգվածը՝ 28 գ։ Արուն վերևից կապտամոխրագույն է, կոկորդը, հոնքերը՝ սպիտակ, կուրծքը, մարմնի կողքերը՝ նարնջագույն։ Էգը վերևից դարչնամոխրագույն է, ներքևից՝ մոխրագույն, կուրծքը՝ բծավոր։

Նստում է տեսանելի ճյուղերին՝ գեղանի կեցվածքով՝ մարմնի ուղղահայաց դիրքով, սև պոչը վեր բարձրացրած։ Տարածված է լեռնատափաստաններում, կիսաանապատներում և ենթալպյան գոտում։ Սնվում է անողնաշարավորներով, հատապտուղներով։

Բույնը գավաթաձև է՝ խոտաբույսերից։ Բնադրում է փչակներում, կոճղերի, ճյուղերի վրա։ Դնում է 21 մմ տրամագծով, կապտավուն-դեղնավուն պտավոր 4-5 ձու։

Տարածված է Թուրքիայից դեպի արևելք՝ մինչև Փոքր Ասիա և Իրան։ Հայաստանում հանդիպում է հանրապետության կենտրոնական, հարավային և հարավարևելյան շրջանների կիսաանապատային և լեռնատափաստանային գոտիներում^[1]։

Սակավաքանակ, քիչ ուսումնասիրված, օլիգոտոպային տեսակ է։ ԲՊՄՄ Կարմիր ցուցակում ընդգրկված է տվյալների անբավարարություն կատեգորիայով։

Ներկայիս թվաքանակի գնահատման համար տվյալները բավարար չեն։ Պոպուլյացիայի խտությունն արեալի տարբեր մասերում խիստ տատանվում է։

Սպառնացող վտանգներից են կիսանապատների և լեռնային տափաստանների յուրացումը գյուղատնտեսական նպատակներով, ինչպես նաև վնասատուների դեմ պայքարում թունաքիմիկատների օգտագործումը։

Պոպուլյացիայի մի մասը բնակվում է «Խոսրովի անտառ» պետական արգելոցի տարածքում^[1]։