Սմիթա Պատիլ

Սմիթա Պատիլը ծնվել է Պունայում ` քաղաքական գործիչի ընտանիքում, որտեղ երեխաներից երրորդն էր։ Դպրոցում սովորել է մարաթհի լեզվով։ 1977 թվականին ավարտել է Պունայի կինոյի և հեռուստատեսության ինստիտուտը։ Կինոդեբյուտը կայացել է 1974 թվականին։ Շաբանա Ազմիի հետ միասին նա Շյամ Բենեգալի սիրված դերասանուհիներից էր և նկարահանվել է վերջինիս կողմից բեմադրված յոթ ֆիլմերում, որոնցից են «Գիշերվա վերջը» (1975 թ.), «Գող Չարանդասը» (1975 թ.), «Զարթոնք» (1976 թ.), «Դժվար դեր» (1977 թ.) և այլ կինոնկարներ։ «Դժվար դեր» ֆիլմի համար Սմիթա Պատիլը արժանացել է Ազգային կինոմրցանակի՝ որպես լավագույն դերասանուհի։

Սմիթա Պատիլը ակտիվորեն ելույթներ էր ունենում կանանց իրավունքների համար, նրա կերտած կերպարներն աչքի էին ընկնում խիզախությամբ և ինքնուրույնությամբ։ Սմիթա Պատիլը նկարահանվել է ոչ միայն հինդի, այլ նաև գուջարաթի, մարաթհի և այլ լեզուներով ֆիլմերում։ Հետագա տարիներին նկարահանվել է «Վիրավորի ճիչը» (1980 թ.), «Ձերբազատում» (1981 թ.), «Շակտի» (1982 թ.), «Նվիրված ծառան» (1982 թ.), «Մեղքի զգացում» (1982 թ.), «Շուկայական հրապարակ» (1983 թ.), «Կարմիր պղպեղ» (1986 թ.), «Պարիր, պարիր» (1987 թ.) և այլ ֆիլմերում, որոնց մի մասը թողարկվել են դերասանուհու մահվանից հետո։

Սմիթա Պատիլն ամուսնացել էր դերասան և քաղաքական գործիչ Ռաջ Բաբբարի հետ, ով հանուն Սմիթայի լքել էր իր առաջին կնոջը՝ թատրոնի դերասանուհի Նադիրա Զահիրին։ 1986 թվականի նոյեմբերի 28-ին ծնվել է Սմիթայի որդին՝ այժմ դերասան Պրատիկ Բաբբարը։ Սմիթա Պատիլը մահացել է 1986 թվականի դեկտեմբերի 13-ին՝ հետծննդյան բարդություններից։

Հնդկական ոչ կառավարական Priyadarshni Academy կազմակերպությունը դերասանուհու մահից հետո սահմանել է Սմիթա Պատիլի անվան պարգև, որով պարգևատրում են կինոարդյունաբերությունում հսկայական ներդրումներ ունեցած անձանց։