Սերգեյ Ռազով

1975 թվականին ավարտել է ԽՍՀՄ Արտաքին գործերի նախարարության Մոսկվայի միջազգային հարաբերությունների պետական ինստիտուտը։ Տիրապետում է անգլերեն, չինարեն և լեհերեն լեզուներին։

Տարբեր պաշտոններ է զբաղեցրել Չինաստանի ԽՍՀՄ առևտրային ներկայացուցչությունում, Խորհրդային Միության Կոմունիստական կուսակցության Կենտրոնական կոմիտեի միջազգային բաժնում, կենտրոնական ապարատում և Արտաքին գործերի նախարարության արտասահմանյան ներկայացուցչություններում։

• 1990-1992 թվականներ` եղել է ԽՍՀՄ Արտաքին գործերի նախարարության Հեռավոր Արևելքի և Հնդկաչինի վարչության պետ
• 1992-1996 թվականներ` եղել է Մոնղոլիայում Ռուսաստանի Դաշնության արտակարգ և լիազոր դեսպան^[1][2]։
• 1996-1999 թվականներ` Ռուսաստանի Դաշնության Արտաքին գործերի նախարարության Անկախ պետությունների համագործակցության երրորդ դեպարտամենտի տնօրեն։
• 1999-2002 թվականներ` Լեհաստանի Հանրապետությունում Ռուսաստանի Դաշնության արտակարգ և լիազոր դեսպան^[3][4]։
• 2002-2005 թվականներ՝ Ռուսաստանի արտաքին գործերի նախարարի տեղակալ^[5][6][7]։
• 2005-2013 թվականներ՝ Չինաստանի Ժողովրդական Հանրապետությունում Ռուսաստանի Դաշնության արտակարգ և լիազոր դեսպան^[8][9]։

2013 թվականի մայիսից՝ Իտալիայի Հանրապետությունում և Սան Մարինոյի Հանրապետությունում Ռուսաստանի Դաշնության արտակարգ և լիազոր դեսպան^[10][11]։

Գիտությունների թեկնածու։ Հեղինակ է մի շարք գիտական աշխատությունների և հրապարակումների։

Ամուսնացած է, ունի չափահաս որդի և դուստր^[12]։

Արտակարգ և լիազոր դեսպան (1992 թվականի հունվարի 24)^[13]

• Բարեկամության շքանշան (1996 թվականի հունիսի 21) ՝ պետությանը մատուցած ծառայությունների, արտաքին քաղաքական կուրսի անցկացման և Ռուսաստանի ազգային շահերի ապահովման գործում ունեցած մեծ ավանդի, ծառայողական պարտքը կատարելիս ցուցաբերած արիության և անձնվիրության համար^[14]
• Ռուսաստանի Դաշնության կառավարության պատվոգիր (2002 թվականի սեպտեմբերի 18)` պետության արտաքին քաղաքական կուրսի իրականացման գործում անձնական մեծ ներդրման և Ռուսաստանի Արտաքին գործերի նախարարության 200-ամյակի կապակցությամբ<sup>[15]</sup>
• Պատվո շքանշան (2007 թվականի փետրվարի 6)` Ռուսաստանի Դաշնության արտաքին գործերի նախարարության համակարգում ձեռք բերված աշխատանքային հաջողությունների և բազմամյա բեղմնավոր գործունեության համար^[16]
• «Հայրենիքի զոհված պաշտպանների հիշատակի հավերժացման գործում ունեցած վաստակի համար» (Ռուսաստանի Պաշտպանության նախարարություն, 2008 թվական) մեդալ՝ հայրենիքի զոհված պաշտպանների հիշատակի հավերժացման գործում ունեցած անձնական մեծ ավանդի, զոհվածների և անհայտ կորած զինծառայողների անունների սահմանման համար, ընդ որում` ցուցաբերած բարոյական և գործարար բարձր որակները, ջանասիրությունն ու ողջամիտ նախաձեռնությունը, հայրենիքի զոհված պաշտպանների հիշատակի հավերժացման խնդիրների լուծմանն աջակցելու համար<sup>[17]</sup>
• Ռուսաստանի Դաշնության Նախագահի շնորհակալությունը (2008 թվականի օգոստոսի 25)` Չինաստանում Ռուսաստանի տարվա և Ռուսաստանում Չինաստանի տարվա նախապատրաստման և անցկացման գործում մեծ ներդրման համար^[18]
• «Ռուսաստանի Դաշնության դիվանագիտական ծառայության վաստակավոր գործիչ» (2013 թվականի փետրվարի 22)՝ Ռուսաստանի Դաշնության արտաքին քաղաքական կուրսի իրականացման գործում ներդրած մեծ ավանդի և երկարամյա բարեխիղճ աշխատանքի համար^[19]
• Ալեքսանդր Նևսկու շքանշան (2018 թվականի ապրիլի 9)` Ռուսաստանի Դաշնության արտաքին քաղաքական կուրսի իրականացման գործում ունեցած մեծ ավանդի և երկարամյա անթերի պետական ծառայության համար^[20]։

• Ռուս-իտալական հարաբերություններ

• Курников, Вячеслав Иванович // Большая русская биографическая энциклопедия (электронное издание). — Версия 3.0. — М.: Бизнессофт, ИДДК, 2007.
• Сергей Разов, посол РФ в Италии (2016 թ․ փետրվարի 2). «Российско-итальянские отношения на фоне евроатлантической зимы». Российский совет по международным делам. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ օգոստոսի 5-ին. Վերցված է 2016 թ․ հունիսի 18-ին.